Pfff!
Wat kan het leven soms moeilijk zijn… Wat zit een mens soms raar in elkaar… (bereid je voor op een warrige log)
Want je zult het niet geloven: Ik verveel me.
En dan niet vervelen in dingen doen, want ik heb natuurlijk genoeg om handen, maar ik verveel me in mijn hoofd…
Ik zal het even uitleggen. Op dit moment ben ik vooral moeder en huisvrouw. Dat is mijn functie! ’s morgens word ik wakker en het enigste waar ik mij druk over hoef te maken zijn mijn kinderen en het huishouden. Liv en Rev krijgen mijn voorrang en het huishouden volgt daarna. En ach ja gebeurt het niet, dan is er morgen weer een dag…
En dat is het gevaarlijke aan deze situatie, niets moet want ik heb toch tijd zat. Maar als ik ’s avonds in bed lig baal ik ervan! Want wat heb ik nou echt gedaan? Waar heb ik mijn hersenen voor laten kraken? En dat is dus wat ik mis, krakende hersenen!
Een normaal mens zou genieten van deze vrijheid. Maar die vrijheid geeft ook tijd om te denken. En denken is in onze situatie veranderd in piekeren. En van piekeren word je verdrietig en dat is nou net wat ik niet de hele dag bewust wil zijn.
Vandaar dat ik weer zin heb om aan het werk te gaan. Even iets anders zijn dan moeder en huisvrouw… Mij niet alleen druk maken over mijzelf en iedereen om mij heen, maar ook nuttig kunnen zijn voor anderen. De dag beginnen en een doel hebben. De was, strijk, schoonmaak moeten doen omdat je de volgende dag moet werken en geen tijd hebt. De dag beginnen met je eigen kids, dan 20 lachende bekkies vermaken en zin hebben om weer naar huis te gaan.
En vooral weten welke dag het is. Maandag, dinsdag, woensdag werken, twee dagen druk in huis en dan je verdiende weekend ingaan. Nu is elke dag het zelfde en dat voelt alles behalve bevredigend!
Ja inderdaad! Nog een familie die dit overkomt! Jullie weten als geen ander hoe zij zich voelen.
Las dat je ook weer wat gewerkt had. Goed van je zeg! Hoop dat het voor jezelf ook goed voelt.
Ennuh goed naar je lichaam luisteren hoor!
Liefs Roos
Ja lieve nicolle
Het is in en in triest wat deze familie ook moet door staan.
Jullie en wij weten als geen ander wat dit met je doet
Fijn dat je weer werkt, doe het rustig aan en hoop dat tim ook weer beter in zijn vel zit
want hij zal het er ook moeilijk mee hebben
dikke knuffel voor jullie allemaal
we houden van jullie
liefs joke
Wij dachten precies hetzelfde!
Idd weer een familie vol pijn en verdriet, het is toch niet te geloven….
Lieve nicolle. Ja weer zo'n tragisch ongeval en weer zoveel mensen die verdrietig zijn en hun geliefde moeten missen voor altijd. Altijd als we zoiets te horen krijgen weten we als geen ander wat het met je doet.Pijn boosheid heel veel verdriet en de vraag WAAROM,maar daar krijgen we nooit het antwoord op. Las dat je weer werkte, goed voor je maar doe het wel rustig aan en zorg goed voor je zelf en dat kleine ventje wat in jou zit. kusjes voor jullie evalien.