Pak van m’n hart

Niet alle stormen komen om je leven te verstoren, sommige komen om je pad vrij te maken.

De laatste tijd is het wat onstuimig weer in mijn leven. Ik rol van het ene weertype in het andere. Toen ik net dacht dat de paraplu af kon en ik de zonnebril op wilde zetten diende de volgende bui zich alweer aan.

Deze blog is als een weerbericht van ons leven. Ik neem jullie meestal mee op onze zonnige dagen. En toch schijnt bij ons ook echt niet altijd de zon.

De komende tijd zal ik jullie regelmatig van het weerbericht voorzien. Ook zal ik met jullie terug kijken op het weer van de afgelopen maanden en zal ik uitleggen waaruit dit weer ontstond.

Toen ik in januari startte met het vrij maken van mijn pad begon het al vrij snel te waaien. Tijdens deze winderige dagen zocht ik naar rust. Ik werd hierbij geholpen door ZoMens en al snel werd het “weer” rustiger. Het leek alleen symptoombestrijding en dus zochten we verder. Deze zoektocht vond de afgelopen maanden plaats en leverde veel verschillende weertypen op.

En zo ging het net voordat de vakantie begon ook nog weer even stormen. Ik was bij de huisarts voor medicatieadvies (daarover later meer) en die stelde i.v.m. hartfalen in de familie voor om voor de zekerheid een hartfilmpje te laten maken.

Rond 13.00 uur die dag was ik in het ziekenhuis voor de ECG en na enkele minuten stond ik ook weer buiten. Geen groot onderzoek en toch vond ik het enorm spannend. De angst dat er toch iets mis is, is bij mij sinds het overlijden van mijn vader groot. Tim kent deze spanning en was daarom met mij meegegaan. Hij maakte na het onderzoek een foto van mij en stuurde deze in een appje met de tekst “ontspan”. Ik zag het zelf ook, de spanning straalde van de foto af.

Ik probeerde die middag te ontspannen door afleiding te zoeken. Ontspannen lukt mij (nog) niet in rust, dus ging ik bezig op school. Het was de dag van het afscheid van groep 8 en het was lekker warm. Tussendoor ging ik nog even naar huis om mij op te frissen. Rond kwart voor 6 zat ik op de fiets naar school toen ik werd gebeld door een onbekend nummer. Mijn hart zat meteen in mijn keel… het was de huisarts.

Er was toch een kleine afwijking gezien op het hartfilmpje en de cardioloog wou dit eerst verder onderzoeken. De angst sloeg mij om het hart (wat zijn er veel uitdrukkingen met betrekking op je hart hè). Kwam deze storm mijn leven verstoren of mijn pad verder vrij maken?

Er volgden voor mij spannende weken van wachten, onderzoeken en weer wachten. Er werd voor 24 uur een holter met 10 elektroden op mijn bovenlichaam geplaatst. Dit apparaat werd gebruikt om gedurende een dag en een nacht de activiteit van mijn hart te meten. Ook werd er nog een hartfilmpje gemaakt, ze maakten een echo van mijn hart en ze bekeken hoe mijn hart reageert tijdens inspanning d.m.v. een fietstest. Dit alles vond vorige week plaats en vandaag volgde voor mij eindelijk de uitslag.

Tijdens een telefonische afspraak, we zijn namelijk op vakantie, vertelde de cardioloog dat er verder geen afwijkingen te zien zijn. De geleidingsstoornis die op het eerste hartfilmpje al werd gezien komt vaker voor bij vrouwen en is onschuldig. Er is geen verdere behandeling nodig!

En zo ging op deze zonnige dag de zon nog feller schijnen. Deze storm was blijkbaar nodig om mijn pad nog verder vrij te maken. Een pak van mijn hart!