Vanmorgen al optijd wakker. Nog geen kindergeluiden in mijn huis te horen. Nog even blijven liggen of toch de was?
Het werd het laatste. Even eentje opvouwen en wat strijken. En toen hoorde ik het eerste geklets en gekibbel alweer. Straks maar verder, nu eerst schone luiers, wassen, kleren aan, flesjes melk, eten en spelen en de nodige zaterdagochtendaandacht.
Toen hoorde Tim een luid getoeter. Het was truckersdag vandaag. Een optocht vrachtwagens die allemaal een speciaal (gehandicapt) persoon de dag van hun leven geven. Tim is meteen op de fiets gesprongen om met Liv te gaan kijken.
En ik… ik kon mooi verder gaan met strijken. En toen betrapte ik mijzelf op iets vreemds. Ik zong zachtjes een liedje van The Eagles. Opzich niet zo raar, maar wel als je weet dat ik sinds papa zijn afscheidsdienst geen liedje van hen meer gehoord heb…
Dan kun je hem ook wel in het echt luisteren dacht ik bij mijzelf. Dus zocht ik op "you-tube" een liedje op en ging verder met strijken. Dikke tranen rolden op mijn schone was. Het is niet allemaal droog in de kast gekomen, maar glad gestreken is het wel.
Ook nog strijkgoed liggen? Bijdeze The last resort!
