Het is bijna zover!
Over een paar uur stappen we op de trein richting Zwitserland. Ik heb er reuze veel zin in maar er blijft die maar…
Want als ik er alleen al aan denk dat ik het 4 dagen zonder Liv moet redden krijg ik al tranen in mijn ogen! Ik kan vandaag om elk lief lachje wel janken! Gelukkig is ze ontzettend goed te spreken en heb ik een heerlijke dag met haar!
Wanneer zij lekker ligt te slapen, ga ik verder met de koffers. Onze eigen koffer en natuurlijk haar spulletjes moeten gepakt worden.
Ik spreek mijzelf moed in en weet dat ik er het beste gewoon van kan gaan genieten. Liv is in goede handen en komt aan aandacht niets te kort en voor we het weten ligt ze weer net als nu lekker in haar eigen bedje te slapen!
Tot snel LIEVIE, ik ga je missen!!!
Kus van Mama!