Zoals iedereen wel weet is Liv het grootste gedeelte van de dag een erg vrolijk meisje. Haar moeder is dan ook erg trots op haar. Ik begrijp ouders die altijd maar over hun kind lopen op te scheppen ook steeds beter. Begrijp mij goed, ik zeg beter, want helemaal begrijpen doe ik het nog niet. Soms is een kind gewoon stront vervelend en heeft dat niets te maken met "ja ze is zo moe". Ik ben slechts een jaar opweg dus wie weet zie ik over een poosje van mijn eigen kinderen geen negatieve dingen meer. Met het feit dat is ze na een jaar nog zie ben ik nu eerst tevreden.
Wat is zo iets negatiefs dan….
- Nou gewoon niet in een buggy willen zitten en zo hard mogelijk janken!
- Krijsen omdat je niet aan de kaarsjes mag komen.
- Piepen omdat je alleen maar je fles wilt hebben.
- Moe zijn maar met geen mogelijkheid in bed willen liggen.
- In de kinderstoel zitten maar eigenlijk liever willen spelen dus dan maar gaan gillen.
- En… ze is jaloers.
En ik hoopte zo dat dat er niet van zou komen. Een collega vroeg mij er gisteren na. Dit kwam ter sprake nadat ik haar het verhaal van zondagavond vertelde:
Liv moest bijna naar bed en daarvoor kijken we altijd nog even het zandkasteel. Om deze gewoonte eens te doorbreken leek het mij leuk om de film van haar verjaardag terug te kijken. Daar was Liv het niet mee eens. Het eerste stukje was leuk. Totdat Liv zag dat er op de televisie een meisje bij mij op schoot zat. Dat dat meisje zij zelf was had ze niet in de gaten. Wij moesten er eerst kostelijk om lachen. Totdat dat meisje bij Tim op schoot zat en een knuffel kreeg. Liv haar lipje begon steeds meer te hangen. Ze kwam bij mij op schoot zitten en ik kreeg knuffels en kusjes alsof ik haar straks weken niet zou zien. Oh ooh ze is jaloers op zichzelf!
Nadat ik dit verteld had, vroeg mijn collega of ze dan anders nooit jaloers is? Nee antwoorde ik stellig! Maar na even na gedacht te hebben herstelde ik mij zelf. Of toch, misschien, een heel klein beetje, soms…
En toont deze foto dan dat ze nu al jaloers is op haar kleine broertje of zusje? En alles wil wat hij/zij ook doet? Zelfs nu al?
Dit zijn de onderwaterfoto’s die 2 weken geleden op onze wekelijkse zwemles zijn gemaakt. Het is een foto van foto vandaar de flits. Nooit geweten dat Liv elke keer als ik haar kopje onder doe, haar ogen en mond open heeft. En nee ze huilt niet als ze weer boven komt en ja ze vindt zwemles nog steeds leuk, kijk maar: