Op maandag 10 september 2012 was een klein meisje met watervrees zenuwachtig voor haar eerste zwemles. Ik schreef (Liv haar eerste zwemles) toen over haar bedenkingen.
Al snel werd duidelijk dat ze het enige meisje was tussen allemaal jongens. Een jaar later bleek dat helemaal niet erg te zijn. Eigenlijk wel fijn zelfs. Want Liv gaat naar zwemles om te zwemmen, niks geen gekwebbel of getreuzel. Gewoon zwemmen!
De badjuf veranderde in een badmeester en ook voor die badmeester kwam nog weer een andere meester in de plaats. Voor Liv waren die wisselingen helemaal niet erg. Ze deden het allemaal anders, maar voor haar waren de meerdere opties een uitkomst. Ze pikte van allemaal iets anders op en mocht vorige week zomaar ineens proefzwemmen!
Zenuwachtig en onzeker kreeg ze na het proefzwemmen het belangrijke papiertje mee naar huis. Het diploma was in zicht. Een jaar en een maand na haar eerste zwemles (waarbij haar haar nog per ongeluk nat was geworden ;-)) heeft ze haar A diploma gehaald!
Wat was ik trots toen ze vanmiddag door het gat naar boven kwam en keurig geconcentreerd verder zwom! Wie had dat gedacht een jaar geleden? Complimenten aan het zwembad, de badmeesters en badjuf, maar vooral aan mijn meisje!
En dan na een jaar iedere week langs die leuke speeltjes te hebben gelopen mocht ze er eindelijk een muntje in doen. Want… dat doen we als je je diploma hebt!
En dan begint het feest pas echt…. met kusjes, knuffels, complimentjes en natuurlijk cadeautjes. Cadeautjes in het zwembad, cadeautjes thuis en zelfs als verrassing voor de deur!
We proosten op haar A diploma! Cheers!
