Aïsha, mijn zus, deelde laatst op Sociale Media het volgende:
“Heb je dat wel eens? Dat je zoveel liefde voelt dat je bijna uit elkaar barst van trots? Iedereen die mij goed kent weet dat ik heel graag moeder had willen worden. Dat is niet gebeurd en dat heb ik geaccepteerd. Daarentegen heb ik een prachtig nichtje en neefje. Iedereen die mij goed kent weet dat ook, want ik vertel namelijk nogal veel over ze. Waarom ik dit nu hier vertel? Vandaag zat ik bij ze thuis en keek naar ze, ze lieten mij dingen zien en ik luisterde naar wat hen bezig houdt. Ik kreeg een dikke knuffel toen ik wegging en realiseerde mij dat dit heel bijzonder is, dat zij heel bijzonder zijn, voor mij. Dat is toch iets om te delen! Retetrots op die twee!”
Ik werd er even stil van. Ik weet hoe gek ze is op Liv en Rev en daar boffen die 2 ongelooflijk mee. Maar ik weet ook hoe graag ze moeder had willen worden en dat had ik haar enorm gegund.
Gelukkig is ze stiekem wel een beetje moeder geworden. Niet alleen van onze kinderen, maar ook van Sis. Sis is haar hond en wij noemen haar gekscherend “de hondenmoeder”. We maken er regelmatig grapjes over, want als er iemand zich voor de volle 100 % geeft voor haar huisdier dan is dat mijn zus wel.
Sis heeft alles wat haar hondenhartje begeert. En vandaag is ze ook nog jarig! Drie jaar is ze geworden. Al 3 jaren maakt ze het leven van mijn zus nog leuker!
Uiteraard dacht mijn zus dat wij niet wisten dat Sis vandaag jarig was. Ik weet hoe belangrijk dit hondje voor mijn zus is, dus was het uiteraard niet vergeten. En wat doe je dan op zo’n dag? Dan maak je er gewoon een feestje van! Met slingers, cadeautjes en gebak.
Lieve Aïs, gefeliciteerd met jouw lieve Sissie!
