18 december 2008 – 18 december 2016

En toen verdween de zon

de mooiste licht en warmte bron

in mijn hart werd het donker en koud

een hart dat niet meer op het leven vertrouwt

ik keerde het licht mijn rug toe

maar wat maakt het donker je ontzettend moe

achter mij kwam de zon langzaam weer boven

nu moest ik nog in het licht gaan geloven

mij omdraaien en de zon tegemoet

de warmte zoeken met jou op mijn voet

voetje voor voetje richting dat doel

een traan en een lach, angstig gevoel

met behulp van de liefde opzoek naar dat heldere object

zodat je weer opnieuw licht en warmte ontdekt

kracht, doorzettingsvermogen en positiviteit heb jij mij gegeven

en daardoor hoort de zon weer opnieuw bij mijn leven

en als ik je dan zo ontzettend mis….

weet ik dat de zon er ook echt ergens wel is!

Lieve papa, voor jou!

…omdat ik zo ontzettend veel van je hou!

Je houdt misschien ook van...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *