Zo begonnen wij deze 18 december….
Ik word wakker met jou ketting in mijn hand
een zacht stemmetje klinkt vanaf de andere kant
Liv kruipt lekker tussen ons in
ik draai me nog even om, heb nog geen zin
Wil nog niet denken aan wat we vandaag zullen doen
hoe dan ook, het wordt nooit meer zoals toen
het voelt als een rare dag
Het is precies een jaar geleden dat jij zo stil voor mij lag
ik wil Liv uitleggen dat dit een bijzondere dag zal zijn
ik wil dat ze het weet, ook al is ze nog zo klein
ik vertel dat opa’s ster vandaag een beetje jarig is
dat ik opa al 1 jaar zo ontzettend mis
Ze wil een tekening voor hem maken
een tekening die papa nooit zelf aan zou raken
Dat weet ze maar al te goed
ze weet dat ze deze "verjaardag" met opa’s foto vieren moet…
Dit is wat ik voel:
18 december 2008 tot 18 december 2009
Alweer een jaar scheiden onze wegen
Want jij moest de weg des levens verlaten
Je kwam niet terug, hadden we die middag in de gaten
Jij, die mij zo goed kon leiden
Uit het leven gerukt, niets om voor te strijden
Jij leerde mij om te reizen
Kon mij keer op keer de juiste weg wijzen
Nu moet ik zelf op zoek naar het juiste pad
Soms gaat dat goed, dan weer vallen ik in een gat
Er zijn vaak veel hobbels op mijn wegen
Soms schijnt de zon, dan weer valt er zware regen
Ik probeer hoe dan ook mijn weg voort te zetten
En onderweg goed op te letten
Want vaak is het moeilijk om naar de juiste dingen te kijken
De dingen te zien die mijn leven verrijken
Zonder reisleider is het vaak lastig om de juiste weg in te gaan
Moeten ik rechtdoor of kan ik toch beter afslaan
Indirect help jij mij toch voort tijdens deze moeilijke tocht
Want ik weet wat jij in het leven zocht
In mijn hart blijf jij mij altijd de weg wijzen
Help jij mij weer verder te reizen.
Met een grote bocht zou ik om de komende tijd heen willen gaan
Een fijne kerst is voor mij even van de baan
Toch wens ik alle lieve mensen die dit stukje zien
Een mooie kerst en een goed 2010!
