Het is dinsdagmiddag en bijna 13.15
uur en één van de fijnste momenten van de week is net weer achter de rug. De kindjes zijn weer naar school en ik geniet nog even na.
Het tussen de middag samen eten vind ik het fijnste moment van de maandag en dinsdag. De andere doordeweekse dagen werk ik en mogen Liv en Rev dus met anderen van dat moment genieten.
Er is een vaste invulling geslopen in deze twee dagen.
De maandag.
Op maandag eten we altijd beneden bij oma aan tafel. Iedereen smeert zijn eigen broodjes en we drinken thee uit de speciaal voor ons gekochte en uitgezochte mok. Als iedereen het eten bijna op heeft starten we met het complimentenrondje. Iedereen geeft alle anderen aan tafel een complimentje en krijgt er dus ook meerdere. We leren steeds beter complimenten geven en ontvangen. Als er onverwachts iemand mee eet kan hij/zij dus ook op een complimentje rekenen.
De dinsdag.
Op dinsdag eten we altijd boven, bij de televisie. Ik had nooit gedacht dat ik dat ooit zou gaan doen, maar ik doe wel meer dingen die ik niet helemaal zo had voorspeld. Bij de televisie betekent allemaal ons eigen tafeltje met ons broodje, crackertje en kopje thee. We kijken iets dat we alle drie leuk vinden. We hebben een tijd “New musical star” gekeken, maar de laatste weken kijken we altijd “Helemaal het einde”. We genieten van het eten en het programma. We lachen met en om elkaar. Soms moet de televisie even op pauze, omdat er iets aangevuld moet worden op ons bord.
Ik vind het heerlijk om zo samen te zijn. De afspraak is geen I-pads of “(spel)computers tussen de middag, dus wordt er na het eten nog even gespeeld voordat we weer naar school gaan.
Gezien bovenstaande begrijp je vast dat ik hoop dat ze op de school van Liv en Rev nog heel lang zullen wachten met het overgaan naar het continurooster. Ik zou dit moment enorm missen. Ik zou het ook lastig vinden om goed te kunnen inschatten of ik 1, 2, 3 of 4 boterhammen mee zal geven. Ze eten nou eenmaal de ene dag meer dan de andere. En als je maar trek hebt in 1 boterham en je moet de rest toch opeten kan het eten je natuurlijk flink tegen gaan staan. Ook komt het regelmatig voor dat er ’s morgens iets op school is gebeurd dat de kinderen mij graag tussen de middag vertellen, zodat ze ’s middags weer rustig naar school kunnen en de dag dus toch nog positief kunnen afsluiten. Wij hebben twee kinderen die baat hebben bij een break in de dag. Ze blijven echt wel eens over op school, maar ik merk dat dit voor hun niet de ideale situatie is. Gelukkig is er op iedere school de mogelijkheid om wel alle dagen van de week op school te eten als dat wel bij jou of jouw kind past.
Alles dat hierboven geschreven staat is geschreven vanuit mijn mening als moeder.
Als juf heb ik hier natuurlijk ook een mening over. En bedenk wel dat ook dit mijn mening is en dus los staat van de visie die “mijn” school hierop heeft.
Ook als juf hoop ik namelijk dat het continurooster nog even op zich laat wachten. De break die ik mijn eigen kinderen graag geef, gun ik ook de leerlingen bij ons op school. Even lekker naar huis. Even wat minder prikkels. Even knuffelen en eventueel je hart luchten.
En heel eerlijk gezegd gun ik hem mijzelf ook. Ik ga dan wel niet naar huis, maar probeer mij wel even af te sluiten van alle prikkels. Ik heb even tijd om weer op te laden zodat ik daarna weer vol energie aan het werk kan gaan. En voor de volle 100% er kan zijn voor “mijn” 25 kinderen!
Misschien is dit wel een gevalletje van… onbekend maakt onbemind… Maar tot die tijd geniet ik nog even van alle boterhammetjes, kopjes thee, knuffels, tranen, complimentjes en stralende gezichten tussen 12.00 en 13.00 uur!
