Na 5 maanden leven in de nieuwe situatie zijn we terug bij af. De schok van het verlies is weggeëbd en het gemis is gebleven, gegroeid tot zijn volle omvang. Ik ben niet langer verdoofd en daarom heb ik het nu weer net zo moeilijk als in het begin…
Zomaar een stukje uit een boek dat ik nu lees. Het is alleen niet zomaar een boek.
In dit boek vertelt Karin Kuiper over de eerste 1001 dagen na de dood van ‘haar betere ik’, haar man (en schrijver) Karel Glastra van Loon… Op zijn veel te vroege dood volgde een periode van vallen en opstaan, waarin het verlies als zoutzuur doorvrat. Plotseling behoorde Karin tot dat lastige volkje van weduwen en weduwnaars. Zonder hulp van anderen redt niemand het, maar toch stond bovenaan haar ergernissenlijst het goedbedoelde zinnetje ‘Je mag me altijd bellen’. Want hoewelgemeend ook, dit is ‘hulp’ die je met lege handen achterlaat… Omdat je in je diepste wanhoop niet wilt bellen en niet kán bellen, omdat je slechts denkt: Nee, het gaat niet! Zij moeten mij bellen! Het duurde honderden dagen, maar uiteindelijk volgde er een periode waarin ze terugveerde en haar levenslust hervond. Je mag mij altijd bellen is een boek voor lotgenoten én hun omstanders.
Ik zou uit het boek honderden stukjes willen citeren, omdat ik tijdens het lezen, bij ieder hoofdstuk wel een keer denk, oja!
Want "jij redt het wel, je bent een sterke vrouw" geeft mij mijn vader niet terug! Want ik ben niet sterk. Niet nu. Ik ben bang dat ik gek word. En ik word nog banger omdat niemand het lijkt te zien.
Gelukkig heb je de kinderen. Je hebt tenminste een reden om op te staan en door te gaan. Ja voor de kinderen moet ik wel opstaan. Liever bleef ik liggen, met een dekbed over mij heen, want ik zie het soms niet zitten ’s ochtends.
Hij zou niet gewild hebben dat je bij de pakken neer ging zitten! Nou ik mag best een beetje om hem treuren, dat zou hij heus wel goed vinden. Ik mis hem gewoon. Het zou toch ook een beetje raar zijn als ik nu al niet meer aan hem zou denken.
En ga zo maar even door. Dus voor iedereen die graag een keer in mijn hoofd, dat van mijn moeder, zus of welke rouwende persoon dan ook wil kijken een tip;
Het is "heerlijk" vakantie dus je bent vast op zoek naar een goed boek. Lees het boek "Je mag mij altijd bellen, 1001 dagen van rouw" en je begrijpt waarom heerlijk tussen aanhalingstekens staat…
(www.jemagmijaltijdbellen.com)