Tim en Rev hadden een plannetje. Heel stilletjes werden de zijwieltjes van Rev zijn fiets verwijderd en begon om 17uur vanavond het oefenen. Dat kon nog mooi eventjes net voordat we gingen eten. Dat Rev ook ècht voor het eten al in zijn ééntje zou kunnen fietsen hadden we natuurlijk niet gedacht.
Niks zoeken naar snelheid of evenwicht. Alleen eventjes zoeken naar concentratie. Want als er iemand langs jou fietst moet je echt eventjes kijken wie dat is!
En daar ging hij met Tim aan zijn zijde… Fietsen, fietsen, voor je kijken, sturen en door trappen Rev! En dat allemaal tegelijk. En hij deed het gewoon. Dat kleine mannetje van me bleef maar trappen.
Ooh ooh wat is hij trots op zichzelf!
Met vallen en opstaan blijft hij doorgaan!
En fietst hij rondjes over het veldje!
Drie jaar en vier maanden is hij, mijn KLEINE stoertje!
Dag zijwieltjestijdperk! Mijn kids worden groot!
