Het is kwart voor 2 zondagmiddag. De laatste dingen in huis ruimen we op. Zetten het koffiezetapparaat en de waterkoker aan. Ik ga nog 1 keer naar de wc. We zitten zenuwachtig op de bank en zeggen "laat hem nu maar komen".
En daar is hij dan: de vrachtwagenchauffeur! De man die tegen papa is opgebotst krijgt opeens een gezicht. We hadden hem al een aantal keren gesproken, maar elkaar ontmoeten is toch anders. Van te voren zeiden we nog tegen elkaar, we worden niet gekeurd en kunnen niets fout doen. We kunnen alleen een man helpen die een moeilijke tijd achter de rug heeft en die weer aan het werk moet. Misschien helpt het ons ook om met hem gepraat te hebben.
De man kwam met zijn vrouw, dochter en schoonzoon. Het ging heel vanzelfsprekend, alsof we ze al eerder ontmoet hadden. Wij deden ons verhaal en hij dat van hem. Hij vertelde ons eigenlijk niets nieuws. En toch was het fijn om hard op te horen dat hij zeker weet dat papa niet aan het inhalen was en dat hij denkt dat papa onwel is geworden.
Drie uren vlogen om, ik kan nog niet de helft ervan navertellen. Het was net alsof het niet over ons ging. Weinig emotie en vooral feiten die op tafel kwamen. En toch een prettig gesprek, papa had er alleen ook bij moeten zitten. Wij hopen dat we elkaar er een beetje mee geholpen hebben en dat we wat dat betreft weer een klein stapje verder zijn.
Tim moest bijna meteen daarna weg. Hij gaat zijn eerste nachtdienst in. Voor de mensen die het gemist hebben, Tim is 13 januari begonnen als begeleider in een leefgroep voor jongeren met complexe gedragsproblemen. Papa heeft nog meegekregen dat hij aangenomen was en was heel erg trots op Tim. Hij had de stap eindelijk gemaakt, papa wist zeker dat hij er goed aan deed. Tim heeft het gelukkig erg naar zijn zin bij Commujon, nieuwsgierig… www.commujon-lsg.nl
Maar goed, Tim zijn eerste nachtdienst betekent mijn eerste nacht alleen met Liv. En dat is natuurlijk niets voor mij op dit moment. Ik had in december al met papa en mama afgesproken dat ik de eerste paar keren ook wel bij hun mocht slapen. Toen dacht ik nog, misschien is het niet eens nodig, maar het is altijd fijn om achter de hand te hebben. Nu is er geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om alleen met Liv thuis te slapen. Ik slaap dus heerlijk bij mama en Aïsha!
Nou ja heerlijk? Ik stond net even te douchen en bedacht opeens… emoties veranderen toch… 3 weken geleden kon ik niet douchen zonderverdrietig te zijn en te huilen en nu sta ik hier weer onder de douche maar huil niet. Ik ben wel verdrietig maar toch is het anders dan toen… een rare gewaarwording kan ik vertellen.
Ik zong zelfs voor het eerst sinds tijden weer een Disneyliedje dat ik al vanaf de basisschool wekelijks voor/in mijzelf zing…
Onze wereld is mooi
spannend, schitterend, stralend
`t is een wereld waarin je
al je zorgen snel vergeet
Ik maak je horizon breed
toon je wonder na wonder
Alles even bijzonder op `n
Perzisch toverkleed
Vlieg met me mee
Van nu af zijn we beiden vrij
Niemand die ons gebiedt;
mag wel, mag niet
of zegt dat wij maar dromen
Wil je ook meezingen? Klik op de link en geniet heel even met mij mee…
http://www.actionext.com/names_d/disney_lyrics/a_whole_new_world_dutch.html
Doe mij ook zo’n Perzisch toverkleed!!!