Het is half 7 zondagmorgen. Ik word wakker met papa in mijn hoofd. Dat is niet nieuw hoor, hij zit eigenlijk altijd bij het wakker worden even in mijn hoofd. Dan denk ik even aan dat hij er niet meer is en aan de mooie dingen die we samen hadden. En dan slaap ik verder of sta op.
Vandaag is het anders, hij wil niet uit mijn hoofd. Al vanaf half 7 zit hij erin en kan ik niet meer in slaap komen. Welke gek gaat er nou op zondag om half 7 uit zijn bed… nou ik liever niet. Eigenwijs als ik ben blijf ik liggen! Ik zing wat liedjes, luister naar de geluiden van het huis en hoop dat ik in slaap val… Maar neehoor, mijn gedachten zijn al snel weer bij een zondag zonder papa, een fietsritje naar Sleen zonder papa, een wintersport met gehandicapten zonder papa en ga zo maar door… zonder papa.
Ik word er maar weer eens intens verdrietig van en besluit mijn eigenwijsheid opzij te zetten en eruit te gaan.
Ik stort mij op de was. En probeer mijn gedachten naar iets anders te brengen. Maar ook nu lukt het niet. Ik denk aan de babykamer waar we toch echt eens aan moeten beginnen, Aïsha’s verjaardag die eraan komt, de tuin die we in het voorjaar wilden aanpakken, de geboorte van ons zoontje, de zomervakantie die we nu toch wel eens moeten gaan regelen als we dan nog weg willen. En dat alles zonder papa!
Ik bedenk me voor de 100.000ste keer wat voor vader hij voor mij is (geweest). Wat hij mij geleerd heeft en hoe dankbaar ik hem en mama ben voor wat ik geworden ben. Een vrolijke, sterke, stabiele en opgewekte meid (vrouw klinkt zo zwaar) die met haar 25 jaar al heel wat dingen die ze wilde bereiken, bereikt heeft. Nou moet ik eerlijk bekennen dat deze karaktereigenschappen de laatste tijd soms ver te zoeken zijn. Maar ze zitten er in en ik beloof ze komen er ooit weer uit! Misschien snel, misschien duurt het wat langer maar ik heb geleerd je moet eruit halen wat erin zit.
Hoi Nicolle
Moest dit even kwijt
Persoonlijk kennen we elkaar niet was op de herdenking dienst omdat mijn vrouw in het buitenland zat.(denk dat je nu wel weet wie ik ben).
En ik vond dat ik daar naar toe moest.
Wat heeft dat een indruk op mij gemaakt wat een kanjers van dochters/schoonzoon heeft Rijk.
Heb dit adres van je zus Aisha gekregen voor haar, maar ik moet er iedere dag even naar kijken,wat kun jij in die pen klimmen zeg.
Denk dat iedereen die het leest kan voelen hoe jij je voelt op die momenten.
Wens jou en jou hele familie heel veel sterkte toe.
Bert
Lieve Nicolle
Het leven gaat wel heel erg veranderen zonder je vader en onze broer Rijk
Je komt er zo langzaamer hand ook achter dat je hem nu al mist bij de dingen die gedaan moeten worden en de nieuwe dingen die staan te gebeuren
Ik was nog even bij Opa en die zei ik heb Rijk iedere dag in mijn hoofd ik hoop dat als ikook niet meer leef hem ga zien
Ik zei pa als het jou tijd is staat Rijk je op te wachten ,ik hoop het zei opa.
Ja je bent een sterke vrolijke en lieve meid en die karakter eigenschappen komen wel terug hoor dat weet ik zeker maar wanneer dat zien we vanzelf wel daar staat geen tijd voor.
pas goed op elkaar en jezelf
de groetjes aan je ma tim aisha en natuurlijk liv
we houden van jullie dikke zoen van ons uit twente
Hoi meisie. Ja rijk zit ook iedere dag in mijn hoofd en zeker in mijn hart. En dat zal ook altijd wel zo blijven. Gisteren met de verjaardag van Claudia was het gezellig maar anders, want rijk was er niet bij.En dat zal nu altijd zo zijn,er mist er een van ons.Maar zoals Sandra al zei, rijk viert vast een feestje in de hemel. Veel liefs hier uit slagharen.Kus evalien.