Ik zit aan tafel. Het eten is net op. Na een dag hard werken (echt waar!) stond er een heerlijke pastaschotel voor ons klaar door Tim met liefde dat hoop ik bereid. De kinderen gaan al spelend van tafel en wij zitten nog even na. De één vertelt, de ander luistert en doet ondertussen zijn eigen ding. Ik lees ondertussen wat web-logjes, in volgorde van hoe ze in mijn telefoon staan…
Bij de tweede web-log schieten de tranen in mijn ogen… Een web-log met een compliment erin, een Award zelfs. En je wilt het geloven of niet… hij is mede voor mij! WAUW!!!
En daarvoor wil ik Liene van "zomaar een dag" heel erg bedanken. Dat moet, want het is één van de regels die aan de award verbonden zijn, maar ik doe het ook graag. Er zijn nog een aantal punten die ik "even" bij langs moet gaan, namelijk…
* Bedank en link terug naar de persoon die je de prijs gaf.. Check!
* Deel 7 dingen over jezelf op je blog
Zeven? Ik houd niet van zeven! Ook niet van 1, 3 en 9. Ik houd namelijk van even getallen. 2, 4, 6 en 8… daar houd ik van. 5 en 10 kunnen ook nog. Wat maakt dat nou uit zal je denken.. nou heel veel als je in de auto zit en de radio aan hebt staan. Het geluid zal ik dan nooit op 1, 3, 7 of 9 zetten, dan draai of druk ik 1 terug of verder. Wat een gekkigheid hè… ik weet het, maar ik doe het toch en ik weet dat ik er inmiddels nog wel wat mensen in mijn nabijheid mee heb aangestoken. Dat is 1.
Ik weet niet of het zeven dingen moeten zijn die jullie nog niet van mij weten, want ik ben bang dat jullie bijna alles van mij weten. Bijna, want ik vertel echt niet alles, maar alles dat je zou mogen weten weten jullie volgens mij al. De mensen die mij alleen van mijn log kennen weten misschien niet dat ik in het dagelijks leven net zoveel vertel als dat ik hier schrijf. Best veel dus, bijna alles. Dat is soms een nare eigenschap, maar soms ook een hele handige. Want wanneer ik mij goed voel mag iedereen dat weten, maar ook wanneer ik mij niet goed voel kan iederen dat zien. Want als ik stil ben dan… dan is er echt iets aan de hand. Dat is 2.
Over eigenschappen gesproken… dat heb ik vandaag ook nog gedaan. En wel op school met mijn groepie. Welke eigenschappen bestaan er allemaal? Welke horen bij jou? Op welke ben je trots en welke zou je wel willen veranderen? De komende 3 weken gaan we verder met onze eigenschappen. Ik ga proberen de kinderen ervan bewust te maken dat ze hun minder mooie eigenschappen best overboord mogen gooien en dat ze hun goede eigenschappen juist mogen laten zien. Maar ook dat een mens uit niet alleen maar goede eigenschappen kan bestaan. De minder goede mogen er dus ook best zijn, het gaat er alleen om hoe je er mee omgaat. Het was een mooie les. Een les die voldoening gaf en waardoor ik denk, oja wat heb ik toch een mooi beroep. Dat is 3.
Inderdaad een mooi beroep. Het vierde dat ik je ga vertellen is dat ik, hoe mooi ook, dit beroep niet mijn hele leven wil blijven doen. Ik wilde mijn hele leven al juf worden en dat ben ik nu alweer 4 en een half jaar. Ik heb mijn doel daarin bereikt. Nu wil ik leren, heel veel leren van mijn vak. Wil ik mensenkennis opdoen en wijsheid. En als ik denk dat ik voldoende heb opgebouwd dan wil ik verder… met wat? Nog geen idee… nouja geen? Wel een beetje hoor, maar daar zal vast een hele studie aan vooraf moeten gaan. De tijd zal het leren.
Wat tijd betreft… Ik houd niet van te laat komen. Ik ben liever een uur te vroeg dan 5 minuten te laat. Ik heb voor bijna alles de tijd nodig. Zo sta ik minstens een uur voordat ik weg moet op, ben ik veelal een uur voordat school begint op mijn werk, kom ik op een afspraak eigenlijk nooit te laat. Eigenlijk nooit, want soms overkomt het mij toch… En daar geef ik punt 6 de schuld van.
Ik ben namelijk in zekere zin netjes, opgeruimd. In zekere zin… ik ga niet het huis uit als het speelgoed niet is opgeruimd, de kussens niet netjes op hun plaats op de bank liggen, de afstandsbedieningen niet daar liggen waar ze horen, er kringen op de tafel zitten of… ga zo maar door. Dat zorgt er wel eens voor dat ik toch nog 5 minuten extra nodig heb om het huis uit te komen. Er ligt echt wel rommel hier in huis hoor, maar dat is geordende rommel naar mijn idee, nette stapeltjes/bakjes met rommel.
En dan nummer 7… Het zou niet bij mij passen om niets over mijn familie/vrienden te schrijven. Het is namelijk het belangrijkste dat ik heb. Ik heb voor hen alles over. Voor Liv en Rev, maar ook voor Tim, voor mijn moeder en Aïsha, mijn familie en mijn vrienden zou ik nachten op willen blijven. Ik doe mijn best om hen gelukkig te maken en het doet mij verdriet als zij verdriet hebben. Ik wil ze helpen als ze hulp nodig hebben, ik wil er voor ze zijn wanneer ik er voor ze moet zijn. En zij zijn er op hun beurt voor mij en daarvoor ben ik ontzettend dankbaar!
En ik ga ik niet stoppen bij zeven. Nee, want mijn echte lievelingsgetal is 8! En de 8 is voor mijn vader… die ik ondanks zijn afwezigheid op aarde zo enorm waardeer!
En nu de taak aan mij om de Award ook nog aan 15 andere bloggers uit te reiken. Vijftien is voor mij onmogelijk. Waarom? Ik volg er "maar" 6. Op deze logs kijk ik dagelijks, ik zal je vertellen waarom.
Van Liene van Zomaar een dag kreeg ik deze Award en ik volg haar ook. De reden dat ik haar volg is dat ze mij zoveel mooie dingen laat zien. Ze heeft oog voor de schoonheid van dingen, het oog dat ik vaak mis.
De tweede die ik wil noemen is Mieke omdat zij echt ontzettend leuk kan schrijven, met zoveel openheid en humor. Maar ook omdat ze ontzettend "kunstig" is in de hele breedheid van het woord.
En dan vier logjes van moeders met grote gezinnen; Karien, Janne, Sandra en Yukiko. Omdat zij dat grote gezin runnen dat ik vroeger altijd voor ogen had. In de afgelopen paar jaren ben ik erachter gekomen dat zo'n groot gezin helemaal niet bij mij en mijn levenstijl past. En juist daarom lees ik hun verhalen graag en bewonder ik hen.
Dus Liene, Mieke, Karien, Janne, Sandra en Yukiko mijn Award is voor jullie…
Voor niet bloggers zal deze log niet zo heel boeiend zijn. Dat is waarschijnlijk het grootste gedeelte van mijn lezers. Maar goed… zeg nou zelf… het is wel weer even iets anders dan tattoos… Verandering van spijs doet eten!
