Wandelen

Lieve papa!

En daar loop ik als klein meisje aan jou hand

jij wijst mij de weg door grote-mensen-land

al lopend word ik een grote meid

maar jij blijft de vader die mij leidt

jij geeft tips en blijft voor mij zorgen

wanneer we de honden uitlaten in de vroege morgen

en dan verlaat ik ons gezamelijke thuis

en heb voortaan mijn eigen huis

en toch blijf ik jou vragen om goede raad

als ik nu arm en arm met jou Joy en Kaya uitlaat

en dan komt het jaar tweeduizendzeven

en sta ik opeens als moeder in het leven

ook hierin geef jij mij veel vertrouwen

het voelt goed om aan mijn gezin te bouwen

en dan wordt de bouw abrubt stil gelegd

weet ik dat je nooit meer iets hardop tegen mij zegt

weet ik dat ik nooit meer hand in hand met jou zal gaan

dat ik voortaan echt op eigen benen zal moeten staan

de afgelopen twee jaar kropen dan ook voorbij

heel langzaam groeide er een zelfvertrouwen in mij

ik weet nu dat ik ook zonder jou het juiste pad kan gaan

dat ik best op eigen benen kan staan

en toch wil ik nog altijd voor jou goed handelen

en ben ik heel erg blij dat jij vanaf vandaag voor altijd met mij mee zal wandelen…