Ik zit hier heel alleen voetbal te vieren… O nee, nu haal ik het door elkaar met, wat was het ook alweer….
Maar dat alleen en voetbal klopt wel. Tim had namelijk de afgelopen twee wedstrijden thuis gekeken en dat was zijn plan voor vanavond ook. Toch werd hier door een simpel smsje verandering in gebracht. Hij kijkt nu bij een vriend van ons (eigenlijk is dat moeilijke verhaal hier weer van toepassing).
Uit bovenstaand stukje vang je misschien een iets wat nare ondertoon op. Dat is niet het geval. Ik vond het prima dat hij ging. We gaan namelijk morgen op familieweekend. Dat betekent een weekendje weg met meer dan 50 man (jammer genoeg met 1 te weinig…) met dit mooie weer.
Maar dat betekent ook mijn tas inpakken. En die van Liv! En die van Rev! Dat eerste is nog wel een keer gebeurd, maar die andere twee… Want ik wil alles bij mij hebben, en van alles genoeg, ik wil niets vergeten. En dat is lastig met een net lopend ukkie van één en een net zindelijk wordend dametje van ruim twee en een half.
Er gaan dan ook twee campingbedjes mee, twee babyfoons, een kinderstoel, twee buggy's, een loopauto. Voldoende beddengoed om ook op ongelukjes voorbereid te zijn, voldoende kleren om ook op ongelukjes voorbereid te zijn en ga zo nog maar even door.
Iedere moeder weet wat ik hiermee bedoel. Fijn zo'n weekend weg, maar we kunnen net zo goed 4 weken weg blijven…
De foto's volgen na het weekend, waarschijnlijk als al het bovengenoemde weer op zijn plek staat en schoon gewassen in de kast ligt.
Jullie ook fijn weekend allemaal, ik ga nu pakken voordat het middennacht wordt…