Als dit je voeten zijn na een dag werken dan weet je dat je toe bent aan je zwangerschapsverlof…
Gisteren mijn laatste dag gewerkt. Niet alleen de laatste voor mijn zwangerschapsverlof, maar ook van dit schooljaar. Ik hoef pas na de vakantie weer te werken. Wat een heerlijk vooruitzicht met dit weer.
Het weer is wat betreft de zwangerschap niet echt gunstig voor mijn lichaam. Door de warmte houd ik vocht vast en dat is te zien aan mijn handen en voeten. Ook heb ik net als bij Liv last van Carpaal Tunnel Syndroom, tinteling in de handen, vooral ’s nachts. Dit komt ook door het vast houden van vocht. Veel drinken moet helpen dus als ik mij verveel ga ik gewoon ergens op de thee…
Meteen mijn eerste verlofdag had ik een afspraak met de gynaecoloog. Tim en ik gingen er heen met als doel een knoop door te hakken. Een dikke knoop, want ik wilde heel graag duidelijkheid over de manier waarop ik zou gaan bevallen.
De eerste vraag, nadat ik verteld had hoe het mij mij ging, was wat mijn wens was? Hoe wil je graag bevallen? Ja als ik dat eens wist… Eigenlijk leek mij de keizersnede de weg van de minste weerstand, maar wat als ik weer zo’n bevalling zou hebben als bij Liv? Na wat voors en tegens op een rijtje gezet te hebben heeft Dr Kaplan voor ons de knoop doorgehakt. Ze pakte haar agenda en plande de keizersnede.
Wij weten dus nu al wanneer we de komende jaren de verjaardag van onze zoon gaan vieren. Het is nu al bekend op welke datum onze zoon geboren gaat worden. Een raar idee, maar voor een structuurfreak als ik ook wel prettig.
Nieuwsgierig?? Dat houden we lekker geheim!! We zijn 2 juni uitgerekend dus houd ergens achter in mei maar in gedachten. Jullie horen of zien het hier op de web-log vanzelf…