Het is weer vakantie. De eerste na de zomer.
In de zomervakantie was Liv voor het laatst ziek geweest. Dat werd dus wel weer eens tijd en aangezien haar moeder weer vakantie had, paste het dus goed in ons programma.
Ik moest vanmorgen naar het ziekenhuis bloedprikken en daarna even naar school om samen met mijn duo-collega het een en ander voor te bereiden. Liv had ik ’s morgens bij mijn moeder gebracht. Gewoon goed te spreken zoals (bijna) altijd. Toen ik bijna klaar was op school belde mijn moeder….
Heel rustig vroeg ze hoe het ging, of ik bijna klaar was. Ja dat was ik. Nou of ik dan even naar de huisarts wilde rijden want Liv was niet lekker, had 39.3 koorts en we konden meteen wel even bij de dokter terecht. Oke, denk je dan, dan kom ik eraan. Toen mijn ouders met Liv kwamen aanrijden zag ik al dat ze echt niet lekker was. De beste maatstaf bij Liv is haar gradatie in stil zitten. En ze zat stil, hangend met haar koppie op mijn borst, bloedheet! Ook ik had het zweet mooi los.
De dokter stond erbij en hij keek ernaar en hij onderzocht haar. Het lijkt niets ernstig. Een flink virus en een ontstoken oortje. Met paracetamol oplossen! Als het erger wordt in de loop van de dag mogen we gerust weer bellen. Daar gingen we weer, met een ziek meisjes.
Dan maar lekker thuis vandaag, in de joggingbroek chillen bij Pieter Post en Bumba. Ze weet het goed te plannen in de vakantie, want mama chilt lekker mee!
