Rond het tijdstip van dit schrijven had ik een aantal weken lang een andere bezigheid.
Elke doordeweekse avond zat ik net voor half 9 voor de buis om de vragen te beantwoorden van Philip Freriks.
Al snel kwam ik er achter niet tot de slimste mensen van Nederland te behoren. Mijn algemene ontwikkeling is helaas ook niet zo sterk als dat van mijn bankpartner.
Tjonge jonge wat heeft de man naast mij op de bank veel kennis paraat. Dat dit ook veel kennis is waar je in het dagelijks leven maar erg weinig aan hebt is dan opeens bijzaak. Dat zijn voetbalkennis wel aardig is was mij wel bekend, dat hij ook topografisch goed onderlegd is wist ik ook nog wel. Maar ook weetjes over muziek, geschiedenis, natuur, sport, film en ga zo maar door schudt hij uit zijn mouw.
En ook al was ik eerder de Zwakste Schakel dan de Slimste Mens, ik vond het een heerlijk stukje televisie. Ik heb genoten van het programma, maar vooral van Lucky Fons III!
Het liedje van Elly en Rikkert “we hebben allemaal wat, we zijn allemaal raar” past goed bij mijn beeld van hem. Wat een rare man! En ik houd ervan!
Zijn muziek is al net zo raar en ook daar wandel ik al dagen heerlijk op weg. Of zijn teksten ook kloppen en passen bij de Slimste mens kun je je afvragen…. Want tja… de winnaar van de Slimste mens was toch echt een “jongen”!
“Jongens zijn net meisjes, maar dan zonder geluk. Jongens zijn verliezers, verliezers stuk voor stuk!”
Heerlijk toch!
