Een paar weken geleden zag Aïsha een vreemd nummer op de telefoon bij mama thuis…
Nieuwsgierig als ze is belde ze dit nummer terug… Ik zag dat u gebeld had, kan ik u helpen? De man antwoordde dat hij opzoek was naar het bedrijf Karperien/Slot om een leerling te plaatsen, maar dat hij inmiddels had begrepen dat het bedrijf niet meer bestond. Was de heer Rijk Slot uw man? Nee mijn vader. Oh sorry gecondoleerd en heel veel sterkte samen. Dank u wel… tuut tuut tuut…
Aïsha was van dit gesprek behoorlijk van slag. Iemand die papa zocht, die met hem wilde spreken en samen werken… Een pijnlijke situatie.
Mama had het ook al eens gehad. Een oude klant die advies wilde van papa moest ze teleurstellen.En dat is dan het ergste niet… Er is niets lastiger dan de woorden "hij is dood, hij is er niet meer, hij is verongelukt" uit te spreken.
Maar goed ondertussen is mijn nuchterheid bij iedereen bekend, dus ik zou heel anders reageren en er niet zo van slag van zijn. Ik bedacht bij mij zelf dat ik een een grapje van zou maken om het niet zo beladen te laten zijn. In bed hoorde ik mijzelf het gesprek al voeren…
Dag mevrouw Slot, is u vader thuis?
Dag meneer, Ja hoor mijn vader is thuis. Het wordt alleen lastig om in deze vorm met hem te spreken….
Maar toen kwam gisteren middag:
De telefoon bij mama ging en ik nam op…
Met Nicolle Slot.
Dag mevrouw Slot. Voetbal international, is de heer Rijk Slot aanwezig?
Oh Uhhh, sorry… nee die is er niet, die is in december overleden.
Oh sorry het spijt me, dan zal ik u niet langer storen, daag.
En daar liepen de tranen over mijn wangen. Wat was ik geschrokken… En ik had zo tegen een wild vreemde gezegd dat papa dood is, wat heeft die er nou mee te maken!
Helemaal niet met een grapje mij er vanaf gemaakt maar gewoon vreselijk van slag!!! Wat kun je dingen van te voren toch soms verkeerd inschatten…
En daarbij… Papa las NOOIT de voetbal international!