In 2012 wandelde ik voor het eerst heel veel kilometers per week. Ik maakte samen met Rudy maandenlang vele wandelingen als voorbereiding op de Nijmeegse vierdaagse. We bouwden het rustig op, maar iedere keer als ik meer dan 30 kilometer liep kreeg ik blaren. Uiteraard heb ik destijds meerdere soorten wandelschoenen en tips uitgeprobeerd, maar blijkbaar hoorde het bij mij. Na de eerste etappe van de Nijmeegse vierdaagse had ik al zoveel blaren dat ik de vierdaagse hoe dan ook niet zou uitlopen. En dus besloot ik, behoorlijk teleurgesteld, te stoppen. Ik schreef erover en noemde het “Afgelopen” https://www.opdevoet.nl/afgelopen/.
Daarna liep ik nooit weer meer dan 20 kilometer in 1 wandeling. Tijdens de periodes dat ik streng aan het lijnen was wandelde ik uiteraard wel om calorieën te verbranden. En in de Coronaperiode ontdekte ik het Ommetje. Ook dat was een goede stok achter de deur. Wel met een iets te vroeg einde en zo ontstond de blog “Afgelopen 2” https://www.opdevoet.nl/afgelopen-2/.
Als de spreekwoordelijke stok achter de deur er echter niet is laat ik de wandelschoenen meestal staan. Die schoenen zijn inmiddels geen hoge wandelschoenen meer, maar is de trailschoen van Adidas. Een lichte schoen met de stabiliteit van een wandelschoen, waarbij nog geen blaar is ontstaan. En toch worden ze de laatste tijd niet veel gebruikt. Helemaal in de herfst gun ik mezelf geen tijd om een wandeling te maken. Er staan altijd zoveel dingen op mijn lijstje die meer prioriteit hebben dan “zomaar” naar buiten gaan. Helemaal in het donker gaat mijn voorkeur dan uit naar werken aan de keukentafel.
Ik kom er steeds vaker achter dat de stok die ik zoek altijd een grote is. Ik heb een flinke stimulans, prikkel of uitdaging nodig om ergens aan te beginnen en het vol te houden. En toch is de uitdaging deze keer minder groot, maar voor mij des te groter.
Tot de kerst ga ik 75 kilometer wandelen. De komende 32 dagen ga ik lopen om te ontspannen. Dus geen lange afstanden omdat het moet, maar kleine stukjes om tot rust te komen. Niet lopen omdat het op mijn lijstje staat, maar lopen omdat het gezond voor me is. Dat kan iedere dag 2,5 km zijn, maar ook om de dag 5 km, of …. vul maar in. En dat is nou net de uitdaging voor mij. Niet vast zitten in het moeten, maar de vrijheid voelen om wel of niet te gaan. Waarom dan toch die 75 kilometer? Omdat ik een kleine prikkel blijkbaar toch nodig heb!
De komende maand is de uitdaging dus om mezelf niet voorbij te rennen, maar stap voor stap te leren ontspannen.
Net voor het eerst weer een half uurtje gewandeld. Alleen, in het donker, in de regen en het was heerlijk!
