Donderdag met Liv naar het bureau geweest. Even de feiten op een rijtje:
- bijna 1 jaar.
- 77 cm lang (behoorlijk boven het gemiddelde)
- 9.190 kg schoon aan de haak ( onder het gemiddelde)
- ze blijft lang en tenger.
- heeft nog geen tand (er is nog nooit een kind geweest die ze helemaal niet gekregen heeft, ze is gewoon laat, errug laat)
- mag nu alles eten (deed ze al…)
- we mogen over gaan van poedermelk naar halfvolle melk (vindt ze ranzig)
- Bij het krijgen van de prikjes heeft Liv haar tandvlees op elkaar gezet en bijna geen kik gegeven (wel bij oma op schoot, want daar houdt haar mama niet van)
Tot nu toe allemaal dingen waarin ik mij kan vinden. En het belangrijkste… waar ik mij geen zorgen over maakte maar dan…
Het slapen. Liv slaapt slecht. Overdag als haar moeder wakker is natuurlijk niet, maar wel als haar ouders naar bed gaan. Ze wordt gemiddeld een paar keer per nacht wakker, waarvan 1 keer goed wakker is. En goed wakker betekent, krijsen totdat de tranen in je oren vallen en alleen stil zijn als er iemand naast je bed zit of als je een fles krijgt. En dat doe je dan! En het is meer regelmaat dan uitzondering dat Liv pas na een uur klaar is met dit toneelstukje, want dat ze ons in de tang heeft heb ik ook wel door, maarja wat doe je eraan??
Op het bureau de volgende (gratis) tip gekregen: Kinderen slapen in golven van diep en minder diep. Dat herhaalt zich drie keer. Wanneer ze in zo’n minder diepe slaap zitten worden ze makkelijk wakker. De meeste kinderen kijken even omzich heen en vallen weer in slaap. Liv denkt waarschijnlijk op dat moment waar is mama/papa? en begint te huilen. Mama komt dan en geeft haar de speen, Liv zet het op een krijsen en mama aait haar over haar koppie. Liv blijft krijsen dus ze krijgt een fles, mama aait haar (kan ondertussen ook papa zijn als mama er zat van is) over haar koppie tot ze weer slaapt…..
Wanneer Liv nu wakker wordt ernaar toe gaan. Kijken of ze niet gespuugt, gepoept (ruiken) of iets anders heeft. Is dat niet het geval dan een aai over haar koppie, speentje in haar mond, doekje in haar hand en vertellen dat je dichtbij bent en dan weltrusten en weglopen. Dat herhaal je waar nodig drie keer. Na de derde keer weet je zeker dat er niets aan de hand is en moeten we haar maar laten huilen. Dit 5 nachten volhouden en dan moet het over zijn. Liv zat natuurlijk bij dit gesprek en heeft het goed gevolgt. De eerste nacht is ze wel 10 keer wakker geweest maar heeft het geen 1 keer op een krijsen gezet. Afgelopen nacht heb ik haar zelfs geen 1 keer gehoord. Zal ze in de gaten hebben wat we van plan zijn? Of zou dat mini nachtlampje dat nu op haar kamer hangt (eigen gevoel en geen gratis advies) wonderen doen? Het feit is dat ze lekker slaapt en wij daarbij ook!
Maar voor hoe lang? Vannacht wordt de tijd verzet en ik weet nog wat dat de vorige keer met Liv haar slaapritme gedaan heeft… (lees de log van 30 april 2008)