De maand september gaat van start
jeetje wat gaat de tijd toch hard
Kon ik de klok maar in een lagere versnelling zetten
Ik heb het gevoel overal tegelijk op te moeten letten.
Ze zeggen: je kinderen zijn maar één keer klein
daardoor heb ik weinig tijd om met rouwen bezig te zijn.
Nu overdondert mij vaak een misselijk gevoel
iedereen die verdriet kent weet precies wat ik bedoel
Het feit dat je weet dat een onbezorgd leven er nooit mee zal zijn
oooh… was ik nog maar heel even klein
Heerlijk tussen papa en mama in in het grote bed
even niemand die iets van je verwacht of op je let
Maar nu ben ik de mama van het gezin
en is de papa mijn eigen Tim
En over mijn eigen vader kan ik alleen nog maar dromen
en hopen dat ik hem ooit weer tegen zal komen
Lieve papa, kom je vannacht in mijn dromen nog even voorbij
dan schuif ik graag op, ga wel even opzij
grrrr, wat kan gemis toch heftig zijn
en opeens…. voel ik mij toch weer zo klein.
