Vandaag hadden we een heerlijk dagje in het zwembad. Niets bijzonders hoor ik je denken… Nee eigenlijk niet, maar voor mij wel.
Zo’n 6 jaar hebben we nu achter de rug waarop wij zwemmen met onze kinderen. Lekker even een uurtje naar de Marsch of een dagdeel naar een zwembad met iets meer uitdaging. Tim en ik houden beiden van zwemmen. De kinderen houden net als wij ook van het water.
De laatste jaren bestond mijn zwembadbezoek echter niet uit zwemmen, maar vooral uit opletten en vasthouden. Waar is Liv, waar is Rev? Blauwe bandjes, groen broekje? Check! Roze badpak, roze elastiek? Check! De één met Tim, de ander met mij. Van de glijbaan, in het diepe… Heerlijk, maar alles samen. Waardoor ik na een zwembad bezoek niet slaperig was van de warmte en het water, maar moe van het checken en controleren. Af en toe keek ik een tikje jaloers naar de moeders met boek of tijdschrift….
Vandaag was echter de eerste keer dat mijn checkende gevoel niet overheerste. Liv heeft inmiddels haar A en B diploma en ook Rev zit op zwemles. We kunnen ze beiden nog steeds niet alleen laten gaan, maar Liv redt zich al behoorlijk goed in haar uppie en ook Rev is niet meer zo waterdol als hij geweest is.
En zo zat ik vandaag dus heerlijk aan het zwembad te kijken naar mijn spelende waterratjes. Ze vermaakten zich prima en ik voelde dat mijn controlerende blik niet continu meer nodig was. En dus pakte ik zomaar een tijdschrift uit mijn tas en begon te lezen. Het was niet nodig om na iedere zin op te kijken en te zoeken naar dat groene broekje. Het groene broekje bleef fijn bij mij in de buurt zodat ik na iedere alinea met een korte blik kon concluderen dat hij nog lekker aan het spelen was. En terwijl Tim en Liv alle glijbanen uitprobeerden, at ik heerlijke zandtaartjes, dronk zwembadwaterthee en ja… Ik las de Flair!
Uiteraard genoot ik niet alleen, maar genoten we vooral samen!
De Scheg in Deventer leent zich ook wel erg goed voor zo’n relaxte dag zwembad met kleuter en beginnende zwemmer!
