De eerste kerstkaartjes vallen weer op de deurmat. De kinderen zijn gek op post, dus ook op kerstkaartjes.
Ik? Ik maak ze open, geef ze een vluchtige blik en leg ze bij de andere kaarten. Bijna alle kaarten zijn voorzien van dezelfde al voorgedrukte tekst en een handgeschreven afzender. Het verschil zit hem in de Groetjes, Liefs, Gr, Knuffels of …
Ik mag ze niet allemaal over één kam scheren want er zitten er ook een aantal bij met een persoonlijke tekst, maar het grootste gedeelte voelt gestuurd omdat we altijd kerstkaartjes versturen in december.
Nou Ja altijd…. ik heb al 2 jaar geen kerstkaartjes meer verstuurd. Mag je dan zo’n grote mond hebben richting al die mensen die wel de tijd hebben genomen om deze gelukwensen te versturen?
Nee! Doe het dan zelf als je het zo goed weet.
Dus werden er geluks(sneeuw)poppetjes aangeschaft. Zocht ik een gedichtje over geluk en maakte ik kaartjes en lamineerde deze. Dit alles werd samengevoegd en de envelopjes werden gevuld en geschreven.
En zo verstuur ik dit jaar geen “gewone” kerstkaartjes, maar het geluk naar de mensen toe die mij lief zijn.
(kan ik een foto toevoegen krijg ik hem op de kop… Nou mensen doe de handstand, draai je laptop onderste boven of…, succes)