Onder de douche betrap ik mij zelf op het neuriën van een liedje…
Het neuriën gaat over in zachtjes zingen.
Met het zingen komen ook de tranen.
De tranen verdwijnen in het water van de douche…
Ondertussen ben ik op zoek…
Ik zoek naar een plaats om te staan of een plaats om te schuilen…
“Seeking a place to stand or a place to hide”
Precies zo als in het liedje… Papa’s liedje, mijn liedje, ons liedje!
Ik zet de douche uit, droog mijn tranen.
Er is geen plaats om te schuilen, we moeten het hier maken…
“We have got to make it here!”
