Pasen 2012.
Weer een incomplete feestdag.
Experts hoor je dikwijls zeggen dat het gemis niet in de feestdagen zit.
Ik ben het deels met ze eens, ik mis mijn vader elke dag enorm dus dat is met Pasen niet meer of minder. Wat het dan wel is? Het is confronterender!
In heel de wijk, heel de stad zijn gezinnen samen. Op het veldje spelen de opa’s en oma’s met hun kleinkinderen. Er wordt samen gezocht naar eieren. Er wordt een wandelingetje gemaakt. Wat fijn dat het weer zo goed is vandaag hoor ik de mensen zeggen, kunnen we er lekker even uit samen.
Hoezo mooi weer? Het regent en stormt in mij…. de hele dag heb ik mijn paraplu op. Ik gooi hem nu even aan de kant, kom maar op met dat K*Tweer…. Soms moeten we er gewoon doorheen, we kunnen niet altijd de auto pakken…. En gelukkig zijn we niet van suiker!
Ook wij proberen om te doen wat we altijd deden, alleen voelt dat doen wat we altijd deden niet zoals het altijd voelde en stormt het ook dit jaar weer met Pasen…
…. wat hadden we het toch goed!
