Terwijl de was nog op zolder hing droog te zijn, moest ik toch echt weer naar school. Van 9uur tot half 6 ben ik druk geweest met tafeltjes schuiven, met kasten hoeken creeëren, computerkabeld uit de knoop halen, afspraken maken, vissenknutsels bedenken en lijstjes maken. Toen ik om half 6 naar mijn moeders huis fietste was ik nog lang niet klaar, maar stond er wel een heerlijke Hollandse pot voor mij klaar.
's avond toen Rev op bed lag maakte ik mij klaar voor de verjaardag van onze buurman. Helaas is van de verjaardag voor mij niets gekomen. Rev had andere plannen. Ergens tussen Sao Miguel en Hardenberg zijn wij zijn ritme verloren. Alle drie de avonden thuis is Rev vrij snel in slaap gevallen, heerlijk! Maar dan wordt hij na een uur wakker om alles bij elkaar te gillen hij lijkt wel een meisje en geen oog meer dicht te doen. Niets helpt! Geen fles melk, geen speen en doekie, geen aai over zijn bol, geen continu gekriebel in zijn haartjes, geen continu geaai over zijn rug, echt niets!
Na een uur moest ik echt even bij hem weg lopen om mijzelf weer tot rust te manen. Na een innerlijke schreeuw en een diepe zucht heb ik hem eruit gehaald. Mee naar beneden. En zo zat ik om 10uur 's avonds met mijn veel te vrolijke zoon op de bank zoute stokjes te eten.
Om half 11 zijn we weer naar boven gegaan. Ik heb hem in bed gelegd, ben er zelf in mijn pyama onder een deken naast gaan zitten en ik vraag mij af wie er eerder sliep….
Toen ik om half 7 wakker werd lag Rev nog heerlijk te slapen. Ik wilde zijn voorbeeld graag volgen maar mijn brein had andere plannen… school, school, school….
Dus achter de computer om lijstjes te tikken en plannen te maken. Toen ik het laatste document naar mijn duo gemaild had was het half 9 en hoorde ik uit Rev zijn kamer de eerste geluidjes komen. Met een opgeruimd hoofd kon ik de dag beginnen.
Inmiddels is niet alleen mijn hoofd opgeruimd, maar ook het huis en het grootste gedeelte van de was. Nu maar eens lekker douchen met mijn zoon en dan het "to-do" lijstje verder afwerken. Wie weet wordt mij vanavond een avondje op de bank gegund en zo niet….. dan geef ik Rev gewoon weer het goede voorbeeld en ga ik optijd met hem naar bed.
(Terwijl ik dit schrijf zit Tim met Rev naast mij. Ze zijn allebei in opperbest humeur en vinden het leuk om mij te stalken. Tim, lees goed Tim, ondekt de bellenblazer en begint op zolder, BINNEN, te blazen! En hij doet een wonderbaarlijke ontdekking, wanneer je een bel opvangt kun je met deze bel een andere bel hooghouden. Hij is zo blij als een klein kind. Jammer dat Rev er niet aan mag komen! Inmiddels vliegen mij de bellen hier om de oren, ze ploffen kapot op het toetsenbord en beeldscherm…..Soms….. onee dit vind ik juist zo leuk aan hem. Toch?!)
Hoi Nicolle! Wat vervelend! Is hij niet allergisch voor iets, waardoor hij verkouden word en door een verzwakt imuunsysteem oorontsteking krijgt? Hopelijk krijg je wat meer duidelijkheid bij de KNO arts (en hopelijk kun je daar snel terecht 😉 Succes!
pff vreselijk toch altijd maar dat wachten, hou vol hoor.
bij latisha heeft het al met al twee jaar, heel veel antibiotica's heel veel koortsdagen enz geduurt voor ze ingrepen. ook wij moeste wachten op dat "mooie weer" of op het feit dat ze ouder zou worden en er over heen zou groeien bla bla bla. nadat ze oorbuisjes hebben geplaatst, nu 3 jaar geleden heeft ze nog maar xe9xe9n keer oorontsteking weer gehad.
ik kan me daar zo boos om maken, dit had toch ook wel veel eerder gekunt.
hopelijk kun je snel bij de kno arts terecht. wij zijn bij dr van amstel echt een heel lieve dokter.
succes!!
Volhouden hoor met die dokters! Oh ennuh…. ik zou niet te lang wachten op die brief… Als je hem niet snel hebt, zou ik weer bellen. Er gaat nog wel eens wat mis in t ziekenhuis… Tsja ik spreek uit ervaring. Maar wie weet gaat het bij jullie wle goed! Succes ermee, hoop dat Rev snel weer opknapt. Oorpijn is echte pijn!!
Oei tenenkrommend dit! Heel vervelend om van anderen afhankelijk te zijn. Ik zou ook maar lekker achter die brief aanbellen. Vind het beleid wel een beetje raar, ik snap het ook wel dat ze niet zo snel antibiotica willen geven, maar tegenwoordig moeten kinderen eerst 5 dagen met koorts en pijn rondlopen voordat er wat gebeurt. Bij ons zijn de oren dan al meestal doorgebroken en lopen we daarna nog eens 2 weken rond met looporen, ook lekker. Ik begrijp je frustratie helemaal! Succes, ik hoop dat het mannetje snel weer opknapt!
Dikke knuffels voor Rev!! En natuurlijk ook voor z'n mama 😉
….zit het misschien in de familie???….(hatsjoe)
Ziek zijn is vervelend!
Heb wel erg genoten van de foto's van de afgelopen tijd!
Groeten oom KNO
He Nicolle,
Wat schrijf je toch leuke blogs,
lees ze met plezier!
Moet je iets mee gaan doen joh 🙂
Succes met de laatste voorbereidingen, Wat gaan die 6 weken toch eigenlijk snel he!
Liefs Miriam
Oh lastig hè, als de kindjes 's avonds niet slapen? Elske heeft nog steeds wel eens een onderbreking maar gelukkig slaapt ze meestal 12 uur achter elkaar. Dat geeft een hoop rust.
En ja, dan begint school alweer bijna! Wat gaat er altijd veel voorbereiding mee gepaard hè. Dat onderschatten mensen altijd, die 6 weken zomervakantie heb je echt wel nodig! Succes.
En wat grappig dat je me zag vanmiddag! we hadden gelunchd bij mijn broertje, die heeft een huis gekocht aan de floralaan. We hebben de harde werkers verwend met lekkere broodjes:) Heel gezellig. Groetjes! Mieke
Hi hi, grappig dat stukje erna over de bellenblaas, ik zie het al helemaal voor me! Dus volgende week weer aan de slag … sterkte met de voorbereidingen!
Tja je hebt gewoon een leuke vent aan de haak geslagen Nicolle !
Je vergeet nog te schrijven dat hij vooral verantwoordelijk is voor het feit dat de was nu gestreken en wel in de kast ligt !! Hulde aan Tim !