Ik droog snel mijn tranen als ik beneden iemand binnen hoor komen. Als Rev de woonkamer in komt en naar de doos met tissues op het tafeltje kijkt vraagt hij; “Zit je nou te huilen?”.
Om mij heen hoorde ik veel mensen over de serie “Over mijn lijk” praten. Het blijkt al het negende seizoen te zijn en ik heb het nog nooit gekeken. Waarom zou ik zoveel verdriet en angst willen volgen? Ik begreep uit de gesprekken dat het ook als erg mooi ervaren wordt. Zou ik ook deze kant ervan kunnen zien?
Ik ben geen goede slaper. Ik val wel in slaap, maar kan ’s nachts lang wakker liggen. Ik wist dat het kijken van deze serie niet bevorderlijk zou zijn voor mijn nachtrust. Steeds een aflevering kijken zou dus meerdere gebroken nachten kunnen betekenen. En dus besloot ik afgelopen dinsdag met de serie te starten en zoveel mogelijk in 1 dag te kijken.
Angst en verdriet waren inderdaad emoties die bij mij los kwamen. Ik zag ook de mooie kant waar ik over had gehoord. De liefde en de trots en het zorgen voor elkaar. In voor- en tegenspoed, tot de dood ons scheidt. Ook als die dood veel te snel komt.
Uiteraard keek ik niet de hele dag alleen maar tv. Ik onderbrak de serie voor de dagelijkse bezigheden. En terwijl ik de was opvouwde, stofzuigde, de honden uit liet en boodschappen deed was ik dankbaar voor de gewone dingen in het leven.
We hadden ook nog een uitstapje naar de tandarts. Na het bezoekje stapten we in de auto en startte ik de auto. Bij het starten van de auto gaat de muziek meteen aan. Hotel California van de Eagles klinkt door de auto. Liv en Rev kijken mij aan en beginnen meteen mee te zingen. Ik zet mijn vaders liedje nog een beetje harder en we rijden zingend naar huis. Ik voel de tranen achter mijn ogen branden, alsof ik nog niet genoeg heb gehuild.
De rest van de week merk ik dat ik de personages uit de serie moeilijk los kan laten. Als ik weer een tv momentje heb start ik Videoland op en kijk een aflevering van Expeditie Robinson. Over mijn lijk heeft meer dan een miljoen kijkcijfers, ééntje minder zullen ze vast niet missen.
