Een paar maanden geleden belde Tim mij, na een gesprek op school. Het gesprek was goed gegaan, maar nu had hij een bon. "Verdorie Tim, gooi dan gewoon genoeg geld in die pakeerautomaat!". Dat had hij gedaan zei hij en vertelde hij, het klopt niet. De bon was volgens hem nog niet verlopen.
Toen hij thuis kwam en en mij de pakeerbon en de boete liet zien zag ik inderdaad dat de bekeuring niet terecht was. De tijd dat de boete was uitgeschreven was de pakeerbon helemaal nog niet verlopen. Toen hebben toch maar met het belastingskantoor in Twente gebeld. We moesten maar een bezwaar indienen.
Eigenlijk zijn wij niet zo van de bezwaren. Het kost al met al vaak meer tijd dan dat het je aan geld oplevert. Maar dit klopte echt niet en was gezien het bedrag ook de moeite waard. Dus op 16 maart dienden wij schriftelijk bezwaar in. We moesten des ondanks gewoon de boete betalen.
En nu viel er vanmorgen een brief van het belastingkantoor Twente op de deurmat.
Dat is een leuk begin van de zaterdag. Binnenkort wordt er ruim €50 teruggestort op onze rekening.
En toen kwam er nog meer leuke post. Het viel deze keer niet op de mat, maar zat in een doos. Het waren de drijfvestjes voor Liv en Rev. Ik heb er lang naar gezocht, veel bekeken en vergeleken en ze toch gevonden.
Ze waren duurder dan mij lief is, maar met bovengenoemde brief in mijn achterhoofd, viel ook dit wel weer mee. En het veilig spelen van mijn kinderen in en rond het zwembad en de zee is mij heel veel waard.
Nu maar hopen dat Liv en Rev er ook met plezier in kunnen spelen en geen strijd gaan maken van het dragen. Wanneer je deze foto's bekijkt moet dat wel gaan lukken…
