Ondanks dat de dag grotendeels in het teken van oma staat gaan de anderen dingen toch ook door.
Zo moest er vandaag gelopen worden met de collectebus voor de Nederlandse Stichting van het gehandicapte kind. Liv wilde natuurlijk graag mee en dan natuurlijk ook zelf de "spaarpot" vast houden. Ik doe graag wat voor het goede doel, maar lopen in je eigen straat kost toch wel erg veel van je (kostbare) tijd.
Vanmiddag Liv en Rev bij mijn tante en oom gebracht. Die hebben daar heerlijk gespeeld. Zo kon ik even rustig naar Oma. Oma gaat iedere dag een beetje achteruit… de onzekerheid van "wanneer" maakt mij opstandig. Opstandig tegen alles wat er om ons heen gebeurt. Het liefst schop ik gewoon overal tegen aan, om dan maar ergens iets van te vinden. Want wat is afscheid nemen van het leven toch onmenselijk…
Voor vanavond nodigden wat mensen uit om te komen eten. Het werden er steeds meer. En zo zaten we net heerlijk met zijn elfjes aan tafel. Allemaal familie van mijn vaders kant. Even samen eten en bijpraten. Want wat zijn de afgelopen dagen toch snel voorbij gegaan.
Voor elf "man" koken levert een mooi plaatje op…
