Het is om te janken. Of moet ik zeggen ik kan wel janken. Eigenlijk beide!
Vandaag is de dag van het kerstfeest op school. Wat normaliter een vrolijk kinderfeest is heeft voor mij natuurlijk een naar smaakje. Want ook al is dit niet papa's sterfdag, 2 jaar geleden liep deze dag uit op een regelrechte ramp. Stiekem beleef ik die dag toch een beetje opnieuw.
Met Liv naar de KNO-arts, kerstkaartjes schrijven, de gemiste oproep van papa die ik niet terug belde omdat hij bijna thuis was. Papa zijn voicemail inspreken dat hij zijn niet opgegeten brood met ei niet weg moest gooien. Naar de stad gaan terwijl papa nog niet thuis was, maar niet ongerust zijn. Cadeautjes kopen voor papa's en mama's trouwdag. Thuis snel koken omdat ik bijna naar school moest. Onder het eten papa bellen om te vertellen van Tim zijn nieuwe baan. Papa die niet opnam…. Mama bellen… naar mama toe… politie bellen, ziekenhuizen bellen… En toen de politie aan de deur…… GRRRRRRR wat een nachtmerrie!
Vandaag ben ik verdrietig en ongerust. Ongerust over mijn kleine mannetje. Hij heeft namelijk alweer koorts! Hij heeft net afgelopen dinsdag zijn kuurtje afgerond en zelf het flesje met spuitje weggegooid. Liv was die dag nog ziek, maar knapte langzaam op. Ik had goede hoop voor de komende tijd en voor de vakantie.
Vannacht voelde Rev alleen wel weer heel warm aan. Toch maar even eruit en tempraturen. En jahoor weer 39.6. Hup, maar weer een zetpil en na een uurtje weer het bed in. Vanmorgen gelukkig koortsvrij. Maar stiekem besloop de koorts Rev weer. Toen hij om 12uur niet wilde eten, zelfs geen knakworstjes, wist ik genoeg. De thermometer bevestigde mijn vermoeden. Weer koorts.
Meteen de dokter gebeld. Gelukkig kreeg ik een stagiaire die meteen voor vanmiddag een afspraak maakte. En zo moeten we om half 4 weer eens bij de huisarts zijn. Ik wil dat ze hem van top tot teen nakijkt. Ik hoop dat ze mij kan gerust stellen wat betreft de vakantie. Want welke moeder gaat nou met een ziek kind een dag in de auto zitten….
Moedeloos wordt ik ervan. Ik ben zo moe en toe aan even helemaal niks, maar het lijkt erop dat het er weer niet in zit…
Dat zou de derde vakantie op rij zijn met Rev. Mag het mannetje zich alstublieft ook eens een paar weken echt goed voelen???
Update… Net terug van de huisarts. Rev heeft weer één oor ontstoken en nu heeft hij er ook nog keelontsteking bij. Omdat hij net een kuur achter de rug heeft willen ze het nog even aankijken. Even is tot vrijdagnacht. Als het blijkt dat hij op het punt van ons vertrek nog koorts heeft starten we met de kuur. Het recept heb ik al, morgen halen we de kuur zelf in huis. We nemen hem sowieso mee richting Tsjechië… met Rev weet je het immers maar nooit!