Gelukkig nieuw jaar, de beste wensen, al het goeds gewenst… smak, smak, smak!
Vreselijk vind ik het dat we (wij Nederlanders) aan het begin van januari onze hele familie en vriendenkring rond zoenen. Natuurlijk wens ik iedereen die dicht bij mij staat alle goeds toe met een hand en een zoen.
Wij hebben het geluk dat mijn oom op 1 januari jarig is (of dat voor hem ook een geluk is vraag ik mij af) en wij daar bijna alle vliegen in één klap slaan. Ook gaan we echt wel even naar Tim zijn ouders en wil ik ook gerust de eerste week van januari naar mensen die ik anders ook meer dan regelmatig zie. Maar….
Maar moet ik ook iedereen die ik een beetje ken de hand schudden? En zoenen?
Vanmiddag hebben we ook zo'n verplicht uitje op de agenda staan. De nieuwjaarsreceptie van de drie basisscholen bij ons in de wijk. Best gezellig om zo aan het begin van het jaar even met je collega's te borrelen. Maar je zit met je vaste groepje bij elkaar en spreekt de leerkrachten van de collegascholen eigenlijk niet. Wordt er dan nu van mij verwacht dat ik ze allemaal een hand ga geven? Natuurlijk wil ik dat best doen, maar in mijn achterhoofd zit toch die maar… Want "moet" ik echt in januari iedereen die op mijn pad komt het beste wensen?
Het lijkt erop dat "ja" het enige antwoord is. Ik zal dan ook geen hand afwijzen die mij toegereikt wordt. Maar daar komt weer die maar… ik zal in de meeste gevallen niet de initiatief nemer zijn.
De meeste gevallen want… Bij jullie (veel al trouwe lezers) doe ik dat graag…
Lieve mensen, ik wens jullie al het goede voor 2011!
En daar komt ie: SMAK!
