Of zoals het in de volksmond heet: de mexicaanse griep prik!
Er is heel veel ophef over geweest. Moeten we onze kinderen inenten of niet? De media heeft er een vreselijk grote hype van gemaakt. Op internet lees je de gekste verhalen. Overal was het een veel besproken onderwerp.
Zo ook bij ons in huis. Want eigenlijk maken wij ons nooit zo druk om dit soort dingen… maar ja… wat als het je kinderen betreft? Dan ga je toch eens even goed nadenken. Begin je te wikken en te wegen. Wat zijn de voors en wat de tegens. Wat is het ergste dat ons kan overkomen als we het wel doen ? En wat het ergste als we het niet doen?
We zochten naar antwoorden op internet. We vroegen om raad bij deskundigen. We hebben er over gepraat met vrienden met kinderen in dezelfde leeftijd.
We besloten het wel te doen. Ons spillepootje van net 2 heeft al weinig weerstand en is geregeld ziek, wat zal er gebeuren als de mexicaanse griep haar overvalt? Haar moeder wordt wel drie dagen in de week door 21 kinderen in haar gezicht gehoest en neemt dus heel wat bacteriën mee naar huis. Voor ons gevoel moest Liv hem dus echt hebben. En dan Rev. Net 6 maanden, dus heeft hij recht op de prik. Je moet er niet aan denken dat zo’n klein mannetje doodziek wordt. Je vergeeft het je zelf nooit als jij ze die prik onthouden hebt. We waren eruit: allebei de prik.
Afgelopen maandag moesten we heen. En wat mijn voorgevoel al aangaf, Liv kreeg koorts. En met koorts mag je niet geprikt worden. Dus ging ik alleen met Rev heen. Onze stoere man gaf een klein gilletje en klaar was het alweer. Ook de volgende dag nergens last van.
Maarja… Liv had de inenting niet gehad. Als we haar toch nog wilden laten inenten kon dat de zaterdag erop, gisteren dus. En wel bij de GGD in Zwolle. We hebben nog geprobeerd of de huisarts haar niet wilde prikken, maar nee, het was helemaal door de GGD geregeld en de huisartsen stonden hier buiten. Dus gingen we gisteren naar Zwolle.
Bij de GGD was het allemaal prima geregeld. Liv was meteen aan de beurt. Ze gaf geen kik, totdat de prikster een pleister op haar arm plakte. Liv heeft een enorme hekkel aan stickers en pleisters. Ze zette een keel op en stopte pas toen de pleister eraf was. Wat dom dat ik dat vergeten was te melden. Maar goed de prik was achter de rug en mijn kinderen waren alvast een beetje beschermd tegen die rare griep.
En toen riep mijn meisje vannacht om haar moeder. Ik voelde het meteen… ze had koorts. Ook vanochtend was de koorts nog met 39.7 aanwezig. Bijwerkingen van die "goede" prik. We blijven vandaag dus maar een dagje op de bank…