Hij viel bijna uit elkaar, miste inmiddels al wat onderdelen en vervulde al een poosje niet meer alle functies die hij zou moet vervullen. Mijn mobiel!
Ik kreeg hem dik 2 jaar geleden. Nu 2 jaar, heel wat gekwijl van Rev, nep telefoongesprekken van Liv, lieve smsjes van betrokken vrienden en familie en emotionele telefoongesprekken later is hij aan vervanging toe.
Dit is de telefoon waardoor ik vertelde dat mijn vader was verongelukt, waardoor ik vroeg of ik ooit weer gelukkig werd, waarop ik op de meest moeilijke momenten in mijn leven precies op de goede tijd een opbeurend berichtje kreeg.
Maar dit is ook het toestel waardoor ik vertelde dat het kindje in mijn buik een jongentje was, waardoor ik een paar maanden later dezelfde lieve mensen belde om te vertellen dat Rijkent Rev was geboren.
En ook het toestel waardoor ik steeds wat vaker kon zeggen dat het beter met mij ging. Het laatste gesprek was een telefoontje met mijn moeder om te vragen of ze zin had om bij het Klepperhuus te eten…
Deze telefoon heeft meer "gehoord" dan wie dan ook. Maar nu is hij op…
En dan verleng je je abonnement en mag je een nieuwe telefoon uitzoeken. Heel wat hippe toestelletjes gingen aan mijn neus voorbij. Eigenlijk maakt het mij geen bal uit melde ik de verkoper. Ik hoef eerlijk gezegd niet zo'n duur ding.
Dat snap ik, maar! Je krijgt hem er gratis bij hè. Of je er nu een toestel van 2 of 200 euro bij neemt, dat maakt dus niet uit.
Oké dan neem ik die!
En zo liep ik na een kwartiertje de winkel uit met een mobieltje van 360 euro…. ketsing! Ik heb hem voor de zekerheid maar verzekerd…
Vanmorgen toen de batterij vol was ontdekte ik hem en ontdekte ik waarom hij zo duur moet zijn. Ik kan de hele dag mijn weblog checken. Best fijn voor een internet verslaafde…