We hadden net het eten op toen de telefoon ging. Rev neemt op en stelt al snel vast “het is niet oma”. Tim neemt de hoorn over en begint een gesprek. Ik hoor hem wat zeggen over Skype en onze skypenaam. Dan legt hij de telefoon neer en kruipt achter de laptop.
Een paar seconden later hebben we contact met Luuc. Luuc is een vriend uit onze tienerjaren.
Tim en ik kregen pas een relatie op onze 19e, maar zaten wel al jaren bij elkaar op de korfbal. Luuc zat de meeste seizoenen ook bij ons in het team. Hij was een vriend van Tim en hij was een vriend van mij, maar eigenlijk nooit echt samen. Hij kwam geregeld bij ons thuis en had goede gesprekken/discussies met mijn vader. Mijn vader was blij met hem want hij bracht mij geregeld thuis na het stappen of als ik op de korfbal weer eens door mijn enkel was gegaan.
Op de SPW kwam ik ook nog bij Luuc in de klas en ging hij (volgens mij op stage) naar Amerika. Daar leerde hij Lindsay kennen. Hij werd verliefd en vertrok voorgoed. Het contact tussen ons werd minder, maar nooit helemaal verbroken. Door hyves, facebook en mijn weblog blijven we toch nog van elkaar op de hoogte.
En vandaag zagen en spraken we elkaar weer even na het avondeten van ons en onder het ontbijt van hen. Liv en Rev zongen met zijn dochtertje van 2 jaar “poesje mauw” en “if you’re happy and you know it”. Bijzonder om zo met elkaar in contact te zijn. Een lijntje met de andere kant van de wereld. Ik werd er helemaal vrolijk van!
Ooit gaan we naar Amerika….. Ooit! En dan gaan we zeker op bezoek bij deze Nederlandse Amerikaan!
