Gisteren ging ik heerlijk een dagje op stap met mijn schoonmoeder en schoonzusjes ik ben dan wel niet getrouwd, maar noem ze toch maar zo.We vertrokken met z’n 5jes om 11uur met de trein richting Utrecht. In Utrecht eerst lekker samen wat gedronken en daarna ons gesetteld in de stoelen van het Beatrix Theater.

De musical Miss Saigon is een liefdesverhaal over een Amerikaanse militair Chris die in tijd van oorlog verliefd wordt op de Vietnamese prostituee Kim. Tijdens de evacuatie uit Vietnam verliezen ze elkaar uit het oog. Jaren later, als Chris getrouwd is met een Amerikaanse vrouw Ellen, staat hij opnieuw oog in oog met Kim en hun zoon Tam in Bangkok.

Een bijzonder liefdesverhaal die op een levens echte manier gespeeld wordt. Helikopters vliegen voorbij alsof ze ieder moment op je schoot kunnen landen, er wordt gedanst en gefeest, er wordt gevochten en geschoten. Wonderbaarlijk hoe een verhaal tot leven kan komen op een podium.

Wat ik ook wonderbaarlijk vond was het jongentje Tam.

Tam wordt gespeeld door zowel jongens als meisjes tussen de 4 en 6 jaar. Dat kinderen van deze leeftijd gruwelijke dingen moeten zien in oorlogsgebieden vind ik een vreselijke gedachte. Dat wij in Nederland kinderen gebruiken om dit soort situaties na te spelen vind ik ook vreselijk.

Het kindje dat Tam gisteren speelde deed zijn/haar uiterste best. Tam wist precies wat er van hem verwacht werd en wat er ging gebeuren. Hij wist dus dat hij zou zien hoe “zijn moeder” iemand zou doodschieten, hij wist dus ook dat hij zou zien hoe “zijn moeder” zich zelf van het leven zou beroven. Hij stond erbij en hij keek ernaar…..

Het kindje krijgt vast de beste begeleiding die er is en wordt ’s avonds waarschijnlijk gewoon weer door zijn eigen moeder (of vader)  naar bed gebracht. En toch ben erg benieuwd of hij/zij hier niet ooit last van zal krijgen…. Of hij/zij ’s nachts kan dromen over de mooie dingen uit een kinderleven….

De rol van dit kind zorgde bij mij voor een nare bijsmaak, ik werd er ontzettend verdrietig van. Waarom in vredesnaam beveiligen wij in Nederland internet en tv? We gebruiken nota bene in Nederland de kijkwijzer om ouders en opvoeders te waarschuwen tot welke leeftijd een televisieprogramma of film schadelijk kan zijn voor kinderen. Ik ben benieuwd welke leeftijd en pictogrammen de musical Miss Saigon zou krijgen?

Voor dit kindje wordt het waarschijnlijk eventjes door de vingers gezien…. En dat vind ik een kwalijke zaak!

Gelukkig had ik de terug weg in de trein om bij te komen van deze indrukwekkende musical. Eenmaal in Hardenberg beheersde het jongentje Tam niet meer mijn gedachten en konden we een gezellig dagje nog met een lekkere hap afsluiten.

Je houdt misschien ook van...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *