Ze doet haar ogen open en begint te praten.
Ze heeft duidelijk zin in de dag, iedere dag weer.
Ze neemt de dag met zichzelf door.
Ze bedenkt wat ze leuk gaat vinden en wat ze minder leuk zal vinden.
Ze bedenkt ook alvast wat voor dag het morgen en overmorgen is en wat er dan voor bijzonders op het programma staat.
Ze kleed zich zonder zeuren aan en blijft ondertussen flink kletsen.
Ze huppelt naar beneden en schuift aan het ontbijt.
Ze kiest wat voor fruit ze mee wil naar school en juicht iedere vrijdag weer omdat ze dan een koekje mee mag.
Ze poetst haar tanden, wast haar gezicht en doet haar jas en schoenen aan.
Ze heeft zin in de dag!
Mijn meisje is een ochtend mens net als haar moeder.
Ze lijkt op nog veel meer punten op mij….
Ik weet wat ze leuk vindt, ik weet wat ze moeilijk vindt, ik weet wat ze spannend vindt, ik weet waar ze verdrietig van wordt en ik weet waar ze blij van wordt.
Ik weet ook vaak wat er in haar koppie om gaat als ze op een bepaalde manier de wereld in kijkt…. Ze kijkt naar het leven zoals ik dat deed. Het is fijn om haar zo goed te kennen. Ik hoop dat ze het zichzelf wat minder moeilijk gaat maken dan dat ik dat in mijn kinderjaren heb gedaan.
Ze is dat lieve meisje met die grote mond en dat kleine hartje…. ze is van mij!
Zelf qua uiterlijk is ze een “mini me”….
