“Juf! Heb je een nieuwe bril?”
Dat heb jij helemaal goed gezien! Dertig kinderogen kijken mij keurend aan (30? Jep, maar 15 kinderen in de klas, de rest zit in quarantaine thuis). De één vindt hem mooi, de ander vond mijn vorige bril mooier en weer een ander vraagt hoe ik er eigenlijk uit zie zonder bril. Aan het eind van het gesprek is de conclusie dat iedereen hem prima vindt en dat is fijn om te horen. Ze kijken er toch 4 dagen in de week tegenaan.
Mijn gezin kijkt er 7 dagen per week tegenaan. En gelukkig is hij ook bij hun goed gekeurd. In eerste instantie vond Liv hem niet zo mooi. “Je lijkt wel een geschiedenisdocent” zei ze. Ach, als juf is het helemaal niet erg om er ook een beetje jufferig uit te zien. Dat Tim hem deze keer ook leuk vindt is belangrijker.
Mijn vorige bril vond hij namelijk echt niet mooi. Dat wist ik vanaf het begin. Het zat namelijk zo:
Twee jaar geleden zocht ik na het opmeten van mijn ogen een nieuwe bril. Ik probeerde van alles en vond er één die ik echt leuk vond. Ik stuurde foto’s in de app van ons gezin en kreeg een paar positieve reacties. Tim was blijkbaar druk en opende mijn appje niet meteen. Ik dacht dat hij hem ook wel leuk zou vinden en dus bestelde ik de bril. En terwijl ik naar buiten liep kreeg ik een appje van Tim. Dat was duidelijk! Hij vond hem niet mooi! Ik belde hem in de hoop dat hij een grapje maakte. Helaas, het was echt niet zijn smaak. Dus belde ik de opticien en vroeg of ze hem nog niet wilden bestellen.
Die zaterdag ging ik nog een keer naar de brillenwinkel, uiteraard nu met Tim. Ik paste heel veel brillen, maar vond toch echt mijn eerst gekozen bril de mooiste. Tim begreep het en zou er wel aan wennen.
Meer dan 2 jaar later moest er weer een bril uitgezocht worden. Nog voor de oogmeting ging ik met Tim op pad. Dit zou mij niet nog eens gebeuren. Met z’n tweetjes zochten we naar mijn nieuwe bril. Toen ik nog twee monturen over had face-timede ik nog een aantal naasten en die waren het, op Liv na, met elkaar eens. Het werd de bruine! Ik zette hem nog 1 keer op, heel mooi was Tim zijn conclusie. Dat is toch fijn om te horen. Daarna zette ik mijn oude bril weer op. “Die blijf ik toch echt niks vinden” zegt hij. Hij heeft er niet aan kunnen wennen blijkbaar.
Gelukkig ben ik inmiddels zelf alweer gewend aan mijn nieuwe bril. Ook Liv vindt hem toch leuker dan op Face-time. Ik kijk met een frisse blik naar volgende week, heerlijk vakantie! En beloofd is beloofd. Als we deze vakantie uit de lockdown zouden zijn, zouden we lekker veel gaan ondernemen. Ik zou dit met jullie delen in een dagelijkse blog. Dus vanaf morgen een week lang iedere dag een verhaaltje!
