Over iets meer dan een uur wordt Rev zijn boxmobiel opgehaald. Verkocht via marktplaats voor iets minder dan de helft van de nieuwprijs. Toch weer €35 dat ik in een envelopje ga doen voor zijn eigen verjaardag.
En er staat nog meer op de nominatielijst voor de verkoop. Het is namelijk uit met de pret! Het babyspul gaat de deur uit. We nemen afscheid van de kinderwagen, het badje, wipstoeltje, maxi cosie en noem maar op wat je nog meer in huis hebt voor de eerste maanden.
De eerste maanden zijn echt verleden tijd. Rev is bijna 1 en de zolder begint weer aardig vol te raken met dat wat we niet meer gebruiken. Gaan we ruimte maken achter de schuine wanden of ….. nemen we echt afscheid van de babytijd.
Dat laatste is het geval. Tim voelde het al heel snel. Twee is goed! Een meisje en een jongen, allebei gezond. Wat willen we nog meer Nicolle? Nou…..
Ben ik dan nooit meer zwanger? Valt er nooit meer zo’n klein babytje dat helemaal van mij is op mijn borst in slaap? Zal ik nooit meer douchen met zo’n humpie? Loop ik dan nooit meer trots als een pauw achter mijn kinderwagen?
Ik zet al mijn kaarten maar op mijn zus! Als ik haar met Liv en Rev zie kan ik mij niet voorstellen dat ik niet net zo trots op haar kind(eren) zal worden!
En ondertussen blijf ik gewoon actief op marktplaats.
(…diep in mijn hart klinkt een stemmetje…. je kunt het zo weer kopen hoor…. je weet maar nooit)
