En opeens is het mis! En mis ik papa zo enorm veel dat niemand mijn tranen kan stoppen. Ook mijn meisje niet en zelfs mijn moeder niet. Dan maar even loggen, dat lucht vaak op.
Dit weekend was mijn batterij weer helemaal opgeladen. Mijn werkweek zit er nu weer op en dat is maar goed ook. De batterij is leeg! En wanneer de batterij leeg is kan ik niets hebben, dan ben ik een jankerd.
Het begon vanmorgen al bij het afsluiten van mijn dag met mijn leerlingen. Als vrolijke juf sluit ik graag mijn werkweek vrolijk af. Even samen zingen zodat iedereen met een vrolijk gevoel naar huis gaat. De verzoekjes stromen dan binnen. We begonnen met "kom pak je lasso maar" uit de voorstelling van groep 7, daarna "Mamasé" van K3. De jongens bleven bij dit lied natuurlijk nonchelant op hun stoel zitten. Dus mochten de jongens ook nog wat kiezen. Zij kozen Jan Smit; "Leef Nu Het Kan". En als je batterij al bijna leeg is en je hoort zo'n nummer uit de bekkies van "jouw" kinderen komen, dan moet ik even slikken.
Nu luister ik hem nog een keer en slik ik niet en "jank" ik lekker mee, want…..
Leef nu het kan! (klik)
Leef nu het kan, praat met Jan en alleman
Pluk de dag, wees paraat, laat zien dat je bestaat
Hou van het leven, het leven houdt van jou
Ga eruit zegt het voort, zodat iedereen het hoort