Op mijn knieën ga ik bij Rev zijn bed zitten.
Revvie, wakker worden…
Rev wrijft in zijn ogen en draait zich nog eens om en verstopt daarbij zijn koppie in het kussen.
Ik vraag hem of hij weet wat hij vandaag gaat doen…
Hij tilt zijn hoofd op en vraagt: Mag ik ècht naar school?
Hij kon bijna niet wachten tot het eindelijk tijd was om te gaan.
Hij koos zijn eigen fruit uit, pakte zijn eigen tas in en zette hem klaar voor vertrek.
Bij vertrek deed hij zijn tas op zijn rug en liep met grote stappen het huis uit, de bouw af.
Tegen alle bouwvakers die hij tegen kwam vertelde hij dat hij naar de Bloemenhof ging.
Hij trok nog een sprintje naar de auto en daar gingen we… met mijn kleine ventje opweg naar de basisschool!
Ook daar rende hij voor ons uit de school binnen. Zijn tas werd uitgepakt, zijn jas opgehangen en hij liep een beetje voorzichtig, dat dan wel, de klas binnen. Met mij maakte hij een rondje, maar al snel liet hij mijn hand los om helemaal zelf verder op onderzoek uit te gaan. Tijd om hem los te laten… Veel plezier klein groot mannetje van me!
Ik ga zijn gezelligheid in huis missen, maar weet ook hoe goed deze stap voor hem is. Hij wil niet klein zijn, hij is al groot! En zo sluiten we weer een periode af, maar starten daarbij een nieuwe en daar ga ik ook weer lekker van genieten!
Vanaf vandaag maken we ‘smorgens twee tasjes klaar!
