Het heeft de gemoederen flink bezig gehouden de afgelopen weken. Wel of niet weer naar school na de kerstvakantie? Afgelopen maandag werd de knoop doorgehakt, na de kerstvakantie openen de scholen hun deuren weer.
Een tijd geleden heb ik besloten om zo min mogelijk over Corona te schrijven. Het nieuws, sociale media en de hedendaagse gesprekken gaan al genoeg over dit onderwerp. Besmettingen, testen, maximaal aantal bezoekers per dag, gesloten restaurants, winkels die wel of niet essentieel zijn, afstand houden, mondkapjes, vaccineren, boosteren, niet mogen sporten, QR codes, contactberoepen die hun werk niet mogen doen, druk op de zorg en gesloten scholen. Uiteraard vind ik er heus wel wat van, maar wat maakt het uit?
“Hoi Nicolle! Je spreekt met Mark, Mark Rutte. Wat vind jij er eigenlijk van?”
Nee dat telefoontje kwam niet. En ook Hugo de Jonge en Arie Slob vroegen niet naar mijn mening. En dus besloot ik hem ook online niet te delen. De verdeeldheid die er is kan ook ik niet laten verdwijnen. Heb vooral respect voor elkaar en blijf bij jezelf!
En dat is wat ik de afgelopen tijd ook weer geprobeerd heb, dichtbij mijzelf blijven. De dingen die we niet mogen even laten rusten en kijken naar de mogelijkheden. De positieve dingen uit deze tijd halen en genieten van dat wat wel kan.
Met twee tieners in huis met 3 weken kerstvakantie is dat best wel een uitdaging. We redden het niet meer met een wandeling in het kabouterbos, verstoppertje in de straat, stampen door de plassen, voederplekken voor vogels maken, nieuwe speeltuintjes bezoeken, koekjes bakken, slijm maken of dat wat we nog meer zo graag in de kerstvakantie deden.
Liv vroeg mij aan het begin van de vakantie waarom ik niet weer elke dag een blog schreef, dat had ik immers in de herfstvakantie ook gedaan. Het zou uiteraard kunnen, dan plaats ik gewoon iedere dag dezelfde blog. Lekker uitgerust de dag begonnen. De dag langzaam gestart. Aan het eind van de ochtend eindelijk ontbeten en aangekleed. Beetje gamen, Netflixen en Videoland bekijken. Opruimen omdat het moet. Rondje met het hondje zodat ze ook nog even buiten zijn geweest en zo nu en dan afspreken met vrienden.
Nu hebben Liv en Rev een nogal kritische moeder die het niet accepteert dat alle dagen eruit zien zoals hier boven beschreven. En dus probeer ik dingen te bedenken die ook fijn zijn om te doen in deze tijd. We maakten weer een speurtocht, ik kocht bakmixjes en zette deze uitnodigend op het aanrecht totdat één van de twee vroeg of hij/zij het mocht maken, de puzzel van 1000 stukjes lag de hele vakantie in de woonkamer, genoten met familie en vrienden, we maakten lijstjes met films die we samen wilden kijken en speelden bijna dagelijks Ticket to Ride.
En ik boekte gewoon 3 nachtjes weg! Van woensdag t/m zaterdag waren we in Egmond aan Zee. In een heerlijk appartement direct aan het strand met uitzicht op zee hebben we genoten van de laatste dagen vakantie samen.
We wandelden, maakten foto’s, speelden met een tennisballetje op het strand, struinden door het dorp, aten To Go gerechtjes op het plein, gingen uitgebreid in bad en speelden spelletjes. Er werd natuurlijk ook gegamed en Netflix en Videoland waren actief, maar dat voelt na zo’n heerlijke strandwandeling toch een beetje anders.
We kunnen er nu weer uitgerust tegenaan! Gaan deze week weer fijn allemaal naar school. En hopelijk schrijf ik dan in de voorjaarsvakantie weer “gewoon” iedere dag een blog!
