Wanneer je voor de vierde keer de verjaardag van je vader gaat “vieren” zonder dat hij er bij is zul je denken dat het zal wennen. Ook ik dacht voor de derde keer dat het nu misschien toch wel minder confronterend zou zijn. Helaas ben ik er ook deze keer weer net zo van van slag als de vorige keren. Al een paar dagen is er weer dat zenuwachtige gevoel dat ik ken van de eerste weken na zijn overlijden. Sinds….. sinds heel lang geleden zijn er weer dagelijks de tranen. Het doet pijn dat hij vandaag 56 zou zijn geworden….
Zou zijn geworden…. want voor mij blijft hij altijd slechts 52…
4juli…
Met jou letters in onze hand
tonen wij onze bijzondere band
Op de dag dat jij bent geboren
laten wij zien dat we voor altijd bij elkaar horen
Het is onze buitenkant die lacht
in ons hart blijft het echter nog altijd nacht
De zwarte nacht kent inmiddels ook weer licht
de vonkelende sterren geven weer kleur op ons gezicht
Kleur waarmee we ons leven kunnen vullen
die de lach aan de buitenkant weer kan onthullen
Mijn leven is een traan én een lach
Lieve papa, ik mis je nog iedere dag!
De officiële foto’s van de fotograaf volgen later!
————————————————————————————————————————–
Lieve familie en vrienden,
ook vandaag waren jullie er weer voor ons….
Bedankt voor jullie liefde!
