Juf… Er is weer iets ergs gebeurd in Nederland. Ach ja, wat dan? Nou, er is een olifant dood gegaan! Ja dat is zeker erg verdrietig. Hij was in een gracht gevallen. Er zat geen water in hoor, maar hij was erg in de war en toen hebben ze hem een spuitje gegeven. En nu is hij dood!
Ik had het inderdaad ook gezien op het nieuws. Toevallig waren Tim en ik samen met Liv donderdag nog in de dierentuin en hebben Olifant Annabel nog bewonderd. Liv is gek op olifanten, dus we hebben er lang staan kijken. We hebben het nog gehad over hoe groot en machtig een olifant is…
De kinderen in mijn klas waren er behoorlijk van onder de indruk. Ze zijn allemaal wel eens in Emmen geweest dus hebben ook allemaal Annabel wel eens gezien. Begrijpelijk dat zoiets indruk op ze maakt en dat daarop een gesprek volgt. Het was alleen een iets ander vervolg dan ik mij had voorgesteld…
Wat gaat er nu met die olifant gebeuren juf? Ik heb eerlijk geantwoord dat ik geen idee heb. Of zou die net als jou vader verbrand worden? Oei… brok in mijn keel, wat moeten we hier nou mee? Dat zou inderdaad kunnen al weet ik niet precies hoe dat dan gaat. Hoe is dat met jou vader gegaan dan? Die is inderdaad gecremeerd. Dat had ik verteld hè, dan ga je in een soort oven waarin het zo warm wordt dat je lichaam verandert in as. Net als een sigaretje dat je oprookt. En wat gebeurt er dan met het as? Dat as krijg je dan terug. Je kunt het op een begraafplaats zetten of gewoon thuis bewaren. Wat hebben jullie ermee gedaan? De as van mijn vader staat bij mijn moeder thuis. In een mooie pot met daarop een bos bloemen. Gewoon binnen in huis? Ja gewoon binnen. Juf… Ja! Wil je hem dan een keer meenemen…
Inmiddels heb ik contact gehad met de dierentuin in Emmen en weet ik dat Olifant Annabel nu voor onderzoek in Utrecht is. Wat er daarna mee gebeurd kon de receptioniste mij niet vertellen. Ik kon de vraag wel mailen. Samen met de groep de dierenverzorgers van de olifanten gemaild. Nu maar hopen dat we antwoord terug krijgen.
