Ruim 9 jaar geleden was ik bezig met de opleiding SPW (Sociaal Pedagogisch Werk). Ik liep stage op verschillende plekken, maar bleef al snel hangen op de Bloemenhof.
Anderhalf jaar lang heb ik stage gelopen bij Mirjam. Zij heeft mij kennis laten maken met het vak en mij enthousiast gemaakt. Mirjam was mijn voorbeeld. Toen mijn SPW opleiding erop zat kreeg ik van de directeur de boodschap mee, nu eerst niet weer komen tijdens je PABO opleiding, solliciteer maar als je toe bent aan je eindstage.
De drie jaren die volgden liep ik stage op verschillende scholen. Onder tussen bleef ik ook dmv de korfbal contact houden met Mirjam. Toen Mirjam vertelde dat ze zwanger was, kreeg ik tranen in mijn ogen. Het eerste wat ik zei was: "ik wil wel oppassen"! En zo gebeurde het dat ik soms wekelijks bij hun in huis zat om op te passen. Ik vond het erg leuk om te doen en verdiende er een mooi zakcentje mee. Met Sinterklaas, Kerst en soms zomaar tussen door kreeg ik wat extra's. Ik vond dat niet nodig, maar ze zei dat ik ooit zou begrijpen waarom ze dat deed (en inderdaad ik begrijp nu hoe fijn het is om je kinderen achter te laten bij iemand die je volledig vertrouwd).
De tijd tikte ondertussen verder en ik was toe aan mijn eindstage. Ik solliciteerde op de Bloemenhof en werd aangenomen. Ik kwam in Mirjam haar lokaal terecht. Mirjam ging zelf echter al vrij snel met zwangerschapsverlof, waardoor ik door een andere collega werd begeleid. Mirjam beviel van een tweede zoon en ik behaalde mijn diploma.
Ik vond meteen een baan in Witharen. Een paar weken voor de herfstvakantie werd ik alweer gebeld door de Bloemenhof, of ik bij hun volledig groep 4 wilde draaien. En zo gebeurde het dat ik als leerkracht binnen kwam op de Bloemenhof. Ik was geen stagiaire meer maar collega.
Totdat Mirjam bij mij kwam om mij wat te vertellen. Ze nam mij mee naar een rustig plekje en zei: ik ben zwanger. Ik keek haar aan en dacht ojee, ik had beloofd het nog tegen niemand te vertellen, maar kon het niet, dus zei: IK OOK!
En zo waren wij samen zwanger. Op 4 oktober werd Merel geboren. Op kraamvisite at ik beschuit met roze muisjes… ik vroeg nog of het van invloed zou zijn…. Op 31 oktober paste ik hoogzwanger op de kleine meid. 's Nachts braken mijn vliezen en op 2 november werd Liv geboren!
Na de geboorte van Liv hebben er heel wat telefoontjes, smsjes en kopjes thee plaats gevonden. Mirjam werd mijn vraagbaak voor alles wat met baby's te maken had. Ondertussen bleven we ook nog steeds collega's en kletsten over het werk en de korfbal.
En zo groeide er een vriendschap tussen ons. Dat Mirjam ooit mijn grote voorbeeld was en 10 jaar ouder is sorry Mir heeft nooit tussen ons in gestaan. Ik waardeer enorm wat ze de afgelopen 9 jaar voor mij betekend heeft. En het mooiste vind ik nog wel, dat ze er ook was toen ik het zo enorm nodig had! BEDANKT MIRJAM!
Wat ook erg mooi is… onze meiden zijn inmiddels ook vriendinnen. En ook zij vermaken zich prima met een potje thee/water…