Met Rev, Liv en haar vriendinnetje loop ik in de bibliotheek. Kijk, roept het vriendinnetje van liv , een boek over jou. Ze geeft Liv een boekje en Liv bedankt haar hartelijk.
Met een tevreden gevoel bekijk ik de meiden. Wat fijn dat de druk van het onderwerp af is. Sinds januari weet Liv dat ze hoogbegaafd is. Ze kreeg een stempel, cijfer, etiket. Maar vooral kreeg ze een sleutel. Een sleutel die nodig was om deuren te openen.
Eigenlijk zochten we al jaren naar de sleutel. En heel eerlijk gezegd wisten we ook al jaren waar we hem konden vinden. We hadden alleen een zetje in de goede richting nodig. En dat duwtje gaven Liv haar juffen ons eind 2014.
En zo kwamen we begin 2015 bij een prachtige praktijk terecht. Een geweldige orthopedagoog nam bij Liv een intelligentieonderzoek af en stelde haar IQ vast.
Naast haar hoge IQ liet Liv ook zien dat ze een creatieve denker is en een zeer gemotiveerd meisje. Deze 3 onderdelen maken dat ze volgens het “model van Renzulli” hoogbegaafd genoemd kan worden.
Er is natuurlijk een reden waarom ik dit nu schrijf.
Ik merk dat er om ons heen veel meningen zijn rondom dit onderwerp. Ik merk ook dat er mensen zijn die het best willen begrijpen, maar er eigenlijk te weinig over weten. Ik zie ook dat ouders van hoogbegaafde kinderen vaak niet graag praten over hun kind. En dan volg ik nu ook nog een prachtige korte opleiding waarin ik veel kennis ontvang die ik graag zou willen delen.
Genoeg redenen om mijn blog nieuw leven in te blazen en zoals ik al vaker deed te gaan schrijven over een niet alledaags onderwerp.
Want tja…
