Hoi pap, dat is lang geleden.. of niet
ik hoop dat ik niet alleen hoef te schrijven, maar dat je mij ziet
er is zoveel veranderd de afgelopen weken
waardoor je alleen maar verder weg voelt, dat is gebleken
ik vorm inmiddels weer een gezinnetje van vier
maar zonder jou is het nooit meer compleet hier
ik voel mij gelukkig met mijn jongen en meid
maar daarbij ben ik jou nog altijd kwijt
2 gezonde kinderen dat is heel fijn
maar zonder vader voel ik mij nietig en klein
deze emoties botsen elke dag
waardoor ik soms niet weet of ik genieten mag
Vaak doe ik of je er gewoon bent
en heb ik het gevoel dat je mijn kleine Rev gewoon kent
verbeeld ik mij dat hij zit op jou schoot
en ben je even heel levend en niet ….
Lieve pap, wil je mij ooit een seintje geven…
dat je ook weet van mijn kleine mannetjes leven?
moeder zijn met dit verdriet is verdomde zwaar
maar wees niet bang pap, met jou in mijn achterhoofd krijg ik alles voor elkaar!
Tim, mama en Aïsha helpen mij waar ze kunnen
al wil ik hun ook zo graag wat ruimte en rust gunnen!
Tegen hun zeg ik; bedankt voor jullie goede zorgen
samen werken we ons op naar de dag van morgen…
