Het is zondag 7 november 2021. De lampen gaan uit. En we zijn los.
En daar springen 3 personen van de bank. Tim, Liv en mijn moeder! Alle 3 gek op de Formule 1!
Ik begrijp dat Max goed weg is. En ze gaan gelukkig alle 3 weer rustig zitten. Kan ik ook weer verder met mijn bezigheden. Ik heb in de afgelopen jaren echt mijn best gedaan om het te begrijpen.
Ik herken inmiddels de namen van de coureurs en de teams. Ik weet wie de toppers zijn en wie vechten om de wereldtitel. Ik volg de gesprekken en kijk af en toe een stukje mee. Als het echt spannend blijkt te worden (dat zie ik aan de houding van de personen op de bank) kijk ik de laatste rondes helemaal.
Maar een hele wedstrijd kijken lukt gewoon niet. Het heeft hetzelfde effect op mij als een voetbalwedstrijd. Ik word er slaperig van. In de tijd dat we nog ieder weekend op de camping waren vond ik dat heerlijk. Terwijl Tim met onze vrienden de race onder de luifel volgde deed ik een powernap in de voortent.
Nu rommel ik meestal wat in huis als Tim, Liv en mijn moeder de wedstrijd bij ons thuis kijken. Regelmatig kijkt Tim de wedstrijd met de “Spa Francorchamps mannen”. De groep waarmee ze in 2018 Max derde zagen worden in België. Een gezellige groep waar ik mij prima een middag mee kan vermaken. Dit gaat dan echter niet om de F1 in mijn geval.
Ik heb nog mijn best gedaan om op Netflix de documentaire “Drive to Survive” te kijken. Mijn moeder heeft hem in een paar dagen uitgekeken. Wie weet ga ik het daardoor wat beter begrijpen en misschien zelfs leuk vinden. Het bleek niet zo te zijn.
En dus heb ik tijd om onder de Formule 1 te schrijven. Op de achtergrond hoor ik het commentaar van Olav Mol. Een geweldige commentator! Hij maakt dat ik niet kijk, maar wel luister.
Inmiddels zijn ze bij ronde 60, nog 11 rondjes te gaan. Ik ga nog een wasje doen en de spullen voor morgen klaar zetten. Hopelijk kan ik daarna nog even van ons volkslied genieten, want uiteraard hoop ik net als de personen hier op de bank, dat Max wint!
